मराठी मुख्य सूची|मराठी पुस्तके|वेदस्तुति| श्लोक २० वेदस्तुति अनुक्रमणिका मंगलाचरण श्लोक १ श्लोक २ श्लोक ३ श्लोक ४ व ५ श्लोक ६ श्लोक ७ व ८ श्लोक ९ श्लोक १० श्लोक ११ श्लोक १२ श्लोक १३ श्लोक १४ श्लोक १५ श्लोक १६ श्लोक १७ श्लोक १८ श्लोक १९ श्लोक २० श्लोक २१ श्लोक २२ श्लोक २३ श्लोक २४ श्लोक २५ श्लोक २६ श्लोक २७ श्लोक २८ श्लोक २९ श्लोक ३० श्लोक ३१ श्लोक ३२ श्लोक ३३ श्लोक ३३-१ श्लोक ३३-१ व २ श्लोक ३३-३ श्लोक ३३ - ४ व ५ श्लोक ३४ श्लोक ३५ श्लोक ३५ - ६ व ७ श्लोक ३६ श्लोक ३६ - ८ श्लोक ३७ श्लोक ३८ श्लोक ३९ श्लोक ४० श्लोक ४१ श्लोक ४२ श्लोक ४३ श्लोक ४४ श्लोक ४५ श्लोक ४६ श्लोक ४७ श्लोक ४८ श्लोक ४९ श्लोक ५० १ ते ५ ६ ते १० ११ ते १५ १६ ते २० २१ ते २५ २६ ते ३० ३१ ते ३५ ३६ ते ४० ४१ ते ४५ ४६ ते ५० ५१ ते ५५ ५६ ते ६० वेदस्तुति - श्लोक २० ' हरिवरदा ’ ग्रंथातील वेदस्तुती भागाची ही रसाळ प्राकृत भाषेत स्वामी श्रीकृष्णदयार्णव स्वामींनी लिहीलेली टीका आहे. Tags : vedstutiवेदस्तुतीश्रीकृष्णदयार्णव वेदस्तुति - श्लोक २० Translation - भाषांतर स्वकॄतपुरेष्वमीष्वबहिरंतरसंवरणं तव पुरुषं वदंत्यखिलशक्तिधॄतोंऽशकृतम् ॥इति नृगतिं विविच्य कवयो निगमावपनं भवत उपासतेंऽध्रिप्रभवं भुवि विश्वसिता: ॥२०॥॥ टीका ॥श्रुति म्हणति सनातन ॥अचिंत्यैश्वयै तूं पूर्ण ॥जीवासि न लगे जें लात्र्छन ॥मां तुज कोठून तें स्पशें ॥४३॥देहादि उपाधि बहुविध ॥तिहीं जीवचि नोहे बध्द ॥मां तूं केवळ परिपूर्णानंद ॥कैवि संबंध तुज त्यांचा ॥४४॥अविद्या कामकर्मं करुन ॥जीवदशा चैतन्य ॥अवलंबूनि विपरित ज्ञान ॥मरणजनन पावतसे ॥४५॥ऎसा संसृतिवरपडा ॥जीव दिसतांहि बापुडा ॥वास्तवबोधें पाहतां फ़ुडा ॥ भगवध्दाव श्रुति वदती ॥४६॥जीवदशेचा निरसूनि दोष ॥श्रुति म्हणती जो परेश ॥आदित्यरुपें तेजोविशेष ॥चिदाभास पैं तो हा ॥४७॥पूर्गत्व श्रुति प्रतिपादिति ॥तेचि ऎका लक्षणारीती ॥भद्रीं देखिला जो कां नृपती ॥तो हा म्हणती मृगयेंत ॥४८॥तो तूं ऎसिया वाक्यविचारें ॥जीवासि वास्तव पूर्णत्व खरें ॥बोधिती द्वयोपाधिपरिहारें ॥वस्तुनिर्धारें एकवें ॥४९॥तेथील सांडूनि भद्रासन ॥मृगयाचात्र्चल्य तुरगासन ॥केवळ गात्र मात्र लक्षून ॥नृपत्व पूर्ण अवगमिती ॥५०॥तेंवि वाच्यांश शबलांश ॥जीवेशांचे उपाधिविशेष ॥निरसूनि घेति पूर्णत्वास ॥शुध्दलक्ष्यांश एकत्वें ॥५१॥जहदजहल्लक्षणद्वारां ॥उपाधत्यागें जीवश्वरां ॥अभंग एकत्व निर्धारा ॥माजी आत्मत्व स्वत: सिध्द ॥५२॥लक्ष योजनें भानु गगनीं ॥जरी तो बिम्बला थिल्लर वनीं ॥तरी तो निलेप स्वस्थानीं ॥तद्दोशगुणीं नाकळतां ॥५३॥तेंवि जीवेश्वरांच्या ठायीं ॥बध्द मुक्तता मुळींच नाही ॥उपाधिभेदें भासे कांही ॥मोहप्रवाहीं भ्रमग्रस्तां ॥५४॥तेथ म्हणती मीमांसक ॥जीव कर्मपरिपाक ॥भोगार्थ भ्रमे नाना लोक ॥फ़ळकामुक होत्साता ॥५५॥कर्में नाना देह घरी ॥कर्में भ्रमे स्वर्गसंसारीं ॥स्तावक मात्र त्या ईश्वरीं ॥निगमोच्चारीं स्तविजेत ॥५६॥परंतु नोहे तो ईश्वर ॥जीव केवळ कर्मपर ॥कर्मावांचूनि दुसरी थोर ॥नाहीं संसार निरसावया ॥५७॥कर्में नाना योनि बरी ॥कर्में नाना देह घरी ॥लक्ष चौर्यांशीमाझारी ॥देता फ़ेरी न विसांवा ॥५८॥ऎसें वदती जे याज्ञिक ॥एकदेशी कर्मठ सूर्ख ॥तत्वमस्यादि वाक्यविवेक ॥अनोळख ज्यालागीं ॥५९॥असो तयांचें बोलणें ॥व्यर्थ किमर्थ विस्तारणें ॥वेदान्तवाक्यश्रवणाविणें ॥बहिर्मुखपणें वर्तणें ज्या ॥६०॥यदर्थी मुख्य सनकादिक ॥उपासनाकाण्ड विवेक ॥बोलती तो श्रुति सम्यक ॥प्रतिपादक अवधारा ॥६१॥जीव पडिला भवभ्रमपुरीं ॥कर्म-सरिताप्रवाहान्तरीं ॥करणा भाकितां त्यातें तारी ॥भाकितां त्यातें तारी ॥कर्णधार गुरुवर्य ॥६२॥पंचायतनोपासना ॥रुपें केवळ पूर्ण चैतन्या ॥उपदेशुनि तत्पादभजना ॥भक्तिनौके बैसवी जो ॥६३॥ऎसिया भजनोपनिष्ठां नरां ॥माजीं निवडे भजनाधिकारा ॥तोचि लंघूनि भवभ्रमपूरा ॥पावे परपारा पूर्णत्वा ॥६४॥येरां उपासकांची गोठी ॥भवीं बुडती कोट्यनुकोटी ॥ज्यांते अभेद हातवटीं ॥भजनराहटीसाजि न फ़वे ॥६५॥उपास्य देवतापर ज्या भक्ति ॥तैसीच गुरुभजनीं अनुरक्ति ॥अन्यत्र भवभोगीं विरक्ति ॥ते लंघिती भवनदी ॥६६॥अनन्यभावें औपास्यभजन ।तो मी ऎसें अनुसंधान ॥ऎक्यभावें सद्गुरुध्यान ॥करितां ज्ञान त्यां होय ॥६७॥उपासना चैतन्यघनअभेदभावें भजतां पूर्ण ॥तत्वमस्यादिवाक्यविवरण ॥तयांचि लागूनि उपतिष्ठे ॥६८॥येर भजति भेद भावें ॥भवभ्रमसुखचि तिहीं मागावें ॥इहामुत्रिक ज्यां नाहीं ठावें ॥स्वबोधशिंवे न पबती ते ॥६९॥भिषकापासून भेषजग्रहण ॥करुनि होऊं इच्छिती अरुग्ण ॥ते त्या भिषकालागीं शरण ॥सहसा अनन्य नव्हती कीं ॥७०॥तैसे गुरुपासूनि उपासना ॥घेऊनि करिती भेदभजना ॥भवभ्रम-सुखाची कामना ॥फ़ळें नाना वांच्छिती ॥७१॥दाराधनसुतस्वजनसदन ॥तनु निरामय चातुर्यपूर्ण ॥लोकीं सन्मान शत्रुनिधन ॥भजनीं भेदज्ञ कामिती हें ॥७२॥तयां कोठून भवनिवृत्ति ॥ऎसें न वदोनि बदली श्रुति ॥वसो यावरी पदपदार्थीं ॥व्याख्यान श्रोतीं परिसावें ॥७३॥स्वकर्मार्जित विविशपुरें ॥नरतिर्यगादि जियें शरीरें ॥भोगायतनें पृथगाकारें ॥अविष्कारें धरी जीव ॥७४॥श्रुति म्हणती भो ईश्वरा ॥तोही पुरुष तवांश खरा ॥अखिलशक्तिऎश्चर्यधरा ॥पॄथगाकारें भासतसे ॥७५॥जैसे घटमठादि गगनांश ॥पृथक न होति गमत अशेष ॥तैसेचि जीव हे तवांश ॥चिदाभास म्हणिजती पैं ॥७६॥येर्हवीं यथार्थ बोधें जीव ॥तुजसीं अभिन्नचि वास्तव ॥यदर्थीं शंकेसी नाहीं ठाव ॥भवभ्रम वाव मृगजलवत् ॥७७॥अंतर्बाह्यद्वयावरणीं ॥जीव पडिला कर्मभ्रमणीं ॥म्हणाल तरी तीं आवरणें दोन्ही ॥मिथ्या म्हणोनि श्रुति बदल्या ॥७८॥अंतरावरण तें कारण ॥बाह्यवरण कार्य जाण ॥माया अविद्या म्हणोन ॥वदती सर्वज्ञ ज्यांलगीं ॥७९॥दोन्ही आवरणें असतां जीवा ॥ईश्वरीं अभिन्न केंवि म्हणावा ॥सहसा संशय हा न धरावा ॥श्रवण करावा विवेक हा ॥८०॥पात्र्चभौतिक त्रिगुणात्मक ॥नेति मुखें निरसितां देख ॥पूर्ण चैतन्य उरलें एक ॥जीव पॄथक मग कैंचा ॥८१॥ऎसी वस्तुत्वें जीवगति ॥विचारुनियां निश्र्चिती ॥ज्ञानी तव चरणां उपासिती ॥भवनिवॄत्ति कारणें ॥८२॥तस्मात् मिथ्या उभयावरण ॥अविद्या माया कार्यकारण ॥ज्ञानी विवरुनि वेदान्तश्रवण ॥तन्निरसनीं प्रवर्तती ॥८३॥भवनिवर्तक तवाड्:घ्रि स्वतंत्र ॥वेदोक्तकर्मबीजाचें क्षेत्र ॥तेथ अर्पितां कर्ममात्र ॥आवरणसूत्र तैं भंगे ॥८४॥तवाड्:घ्रिक्षेत्रीं प्रेरिता कर्म ॥सफ़ळ होय तें छेदून भ्रम ॥हा दृढ विश्र्वासें नेम ॥करुनि प्रेम धरिती ॥८५॥विश्र्वासूनि तवाड्:घ्रिभजनीं ॥नवविधप्रेमें रमती ज्ञानी ॥अनन्य बोधें भ्रम निरसूनी ॥कैवल्यभुवनीं विराजती ॥८६॥तिथे भक्तिचें पिकतें श्रेत्र ॥मर्त्य-भुवनीं नृदेह मात्र ॥अन्य लोकीं विषयतंत्र ॥कर्मानुसार फ़ळभोक्ते ॥८७॥आत्मप्राप्तीसीए साधन ॥भक्तीहूनी श्रेष्ट आन ॥जें म्हणति ते अनुचित पूर्ण ॥मुक्तीहून बर भक्ति ॥८८॥कैसी म्हणाल तरी हे श्रुती ॥वाखाणिजेल पदपदार्थी ॥ईच्या श्रबण सभाग्य श्रोतीं ॥अभेदभक्ति अनुसरिजे ॥८९॥ N/A References : N/A Last Updated : December 23, 2017 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP