गूढं वसुदेवगिरा कर्तुं ते निष्क्रियस्य संस्कारान् ।
हृद्गतहोरातत्त्वो गर्गमुनिस्त्वद्गृहं विभो गतवान् ॥१॥
नन्दोऽथ नन्दितात्मा वृन्दिष्ठं मानयन्नमुं यमिनाम् ।
मन्दस्मितार्दमूचे त्वत्संस्कारान् विधातुमुत्सुकधीः ॥२॥
यदुवंशाचार्यत्वात् सुनिभृतमिदमार्य कार्यमिति कथयन् ।
गर्गो निर्गतपुलकश्र्चके तव साग्रजस्य नामानि ॥३॥
कथमस्य नाम कुर्वे सहस्त्रनाम्नो ह्यनन्तनाम्नो वा ।
इति नूनं गर्गमुनिश्र्चके तव नाम नाम रहसि विभो ॥४॥
कृषिधातुणकाराभ्यां सत्तानन्दात्मतां किलाभिलपत् ।
जगदघकर्षित्वं वाऽककथयदृषिः कृष्णनाम ते व्यतनोत् ॥५॥
अन्यांश्र्च नामभेदान् व्याकुर्वन्नग्रजे च रामादीन् ।
अतिमानुषानुभावं न्यगदत्त्वामप्रकाशयन् पित्रे ॥६॥
स्निह्यति यस्तव पुत्रे मुह्यति स न मायिकैः पुनः शोकैः ।
द्रुह्यति यः स तु नश्येदित्यवदत्ते महत्त्वमृषिवर्यः ॥७॥
जेष्यति बहुतरदैत्यान् नेष्यति निजबन्धुलोकममलपदम् ।
श्रोष्यति सुविमलकीर्तीरस्योति भवद्विभूतिमृषिरूचे ॥८॥
अमुनैव सर्वदुर्गं तरितास्थ कृतास्थमत्र तिष्ठध्वम् ।
हरिरेवेत्यनभिलपन्नित्यादि त्वामवर्णयत् स मुनिः ॥९॥
गर्गेऽथ निर्गतेऽस्मिन् नन्दितनन्दादिनन्द्यमानस्त्वम् ।
मद्रदमुद्रतकरुणो निर्गमय श्रीमरुत्पुराधीश ॥१०॥
॥इति नामकरणवर्णनं चतुश्र्चत्वारिंशत्तमदशकं समाप्तम् ॥