ब्रह्मपुराणम् - अध्यायः ९१

अथैकनवतितमोऽध्यायः
गोवर्धनतीर्थवर्णनम्
ब्रह्मोवाच
ततो गोवर्धनं तीर्थं सर्वपापप्रणाशनम् ।
पितॄणां पुण्यजननं स्मरणादपि पापनुत् ॥१॥

तस्य प्रभाव एष स्यान्मया दृष्टस्तु नारद ।
ब्राह्मणः कर्षकः कश्चिज्जाबालिरिति विश्रुतः ॥२॥

न विमुञ्चत्यनड्वाहौ मध्यं यातेऽपि भास्करे ।
प्रतोदेन प्रतुदति पृष्ठतोऽपि च पार्श्वयोः ॥३॥

तौ गावावश्रुपूर्णाक्षौ दृष्ट्वा गौः कामदोहिनी ।
सुरभिर्जगतां माता नन्दिने सर्वमब्रवीत् ॥४॥

स चापि व्यथितो भूत्वा शंभवे तन्न्यवेदयत् ।
शंभुश्च वृषभं प्राह सर्वं सिध्यतु ते वचः ॥५॥

शिवाज्ञासहितो नन्दी गोजातं सर्वमाहरत् ।
नष्टेषु गोषु सर्वेषु स्वर्गे मर्त्ये ततस्त्वरा ॥६॥

मामवोचन्सुरगमा विना गोभिर्न जीव्यते ।
तानवोचं सुरान्सर्वाञ्शंकरं यात याचत ॥७॥

तथैवेशं तु ते सर्वे स्तुत्वा कार्यं न्यवेदयन् ।
ईशोऽपि विबुधानाह जानाति वृषभो मम ॥८॥

ते वृषं प्रोचुरमरा देहि गा उपकारिणः ।
वृषोऽपि विबुधानाह गोसवः क्रियतां क्रतुः ॥९॥

ततः प्रप्स्यथ गाः सर्वा या दिव्या याश्च मानुषाः ।
ततः प्रवर्तते यज्ञो गोसवो देवनिर्मितः ॥१०॥

गौतम्याश्च शुभे पार्श्वे गावो ववृधिरे ततः ।
गोवर्धनं तु तत्तीर्थं देवानां प्रीतिवर्धनम् ॥११॥

तत्र स्नानं मुनिश्रेष्ठ गोसहस्रफलप्रदम् ।
किचिद्दानादिना यत्स्यात्फलं तत्तु न विद्महे ॥१२॥

इति श्रीमहापुराणे आदिब्राह्मे तीर्थमाहात्म्ये गोवर्धनतीर्थवर्णनं नामैकनवतितमोऽध्यायः ॥९१॥