पति भर ज्वानीत मी भर ज्वानीत वर्ष बारा तेरा ।
त्याचे न माझे सैंवर झाले लोटले मास बारा ॥ध्रु०॥
लग्नाची तारीफ सांगते पहिलीच केली जुळणी ।
झाला वृत्तांत ऐकुन घ्यावा रुचीकर केवळ आळणी ॥
न्हायाला वसविले परंतु मी नाही आले वळणी ।
डाव्या बाजुला चौरंग त्यावर मौजेची खेळणी ॥
डोळा चुकवुन उर चोळावा जशी गव्हाची मळणी ।
माझ्या बहिणी त्याच्या मेहुणा हाटकाउन टाका मुळणी ॥
रंगाचा भडीमार सख्यावर लाली लाल सारा ।
रागे कोणाला भरले नाही भिजले गुलाल मारा ॥१॥
संताप्रति श्रुत केले परंतु राया साळयासी ।
ह्रदयी स्मरता जावे वनांत पर्वणी प्रयाग काशी ॥
मानवासी बहुत प्रार्थिले करुणा येई ना त्यासी ।
न्यान इनसाफ पाखर पक्षामधे प्रित आहे खासी ॥
पक्षामधे प्रीत आहे की नाही पुसते सांभ निवासी ॥
ऐकताच उत्तर पिंगळा कुजबुजला शांती सिवासी ।
शुभवेळा अमृतवेळा सुवेळ वेळ संहारा ॥
सुख जाले शरिरस उभा द्वारी पतीचा हलकारा ॥२॥
काये बोलू सुख वाटे ना हाटका गार पगारा ।
खरा प्रश्न घ्या ऐकुन जैशा जमिनीवर वर्षती गारा ॥
तंत्री मंत्री पुष्कळ भरले पूर्ण अभ्र ढगारा ।
शब्द तुम्हाकडे नाही माझ्या दैवी इंगळ सारा ॥
विठ्ठलदासी त्याची मी क्षणभर गाईन नाम नगारा ॥
ज्ञानेश्वराची ओवी, जनीचा अभंग कोणी तरी गा रे ॥
पतीच्या शोकांतरे हाळहळ ते संत हो वारा ।
लोटांगण घालीन चरणावर होईल विघ्ननिवारा ॥३॥
जासुद विनंती करी निघताना बोले आती श्नेहाने ।
दीले जरी पोषाख स्वामीला चक दौलतरायाने ॥
बाग बगीचि पाहाता राव येता आनंदाने ।
रण बहेरि रणतोफ शिपाई बरोबर सुरमर्दाने ॥
आले राजमंदिरी स्त्रियाला नाना रितीचे देणे ।
जैशी त्याची इच्छा तैशी पूर्ण करिल भगवान ॥
आयश आराम करा दिन होऊन प्रार्थिते द्वारा ।
सगनभाऊचे गुण ऐकुनिया गुणीचा होता मारा ॥४॥