सेतुखण्डः - अध्याय ४३

श्रीसूत उवाच॥
अथेदानीं प्रवक्ष्यामि रामनाथस्य वैभवम्॥
यच्छ्रुत्वा सर्वपापेभ्यो मु्च्यते मानवो भुवि ॥१॥
रामप्रतिष्ठितं लिंगं यः पश्यति नरः सकृत् ॥
स नरो मुक्तिमाप्नोति शिवसायुज्यरूपिणीम् ॥२॥
दशवर्षैस्तु यत्पुण्यं क्रियते तु कृते युगे ॥
त्रेतायामेकवर्षेण तत्पुण्यं साध्यते नृभिः ॥३॥
द्वापरे तच्च मासेन तद्दिनेन कलौ युगे ॥
तत्फलं कोटिगुणितं निमिषे निमिषे नृणाम् ॥४॥
निःसंदेहं भवेदेवं रामनाथविलोकिनाम् ॥
रामेश्वर महालिंगे तीर्थानि सकलान्यपि ॥५॥
विद्यंते सर्वदेवाश्च मुनयः पितरस्तथा ॥
एककालद्विकालं वा त्रिकालं सर्वदैव वा ॥६॥
ये स्मरंति महादेवं रामनाथं विमुक्तिदम् ॥
कीर्तयंत्यथवा विप्रास्ते विमुक्ताघपंजराः ॥७॥
सच्चिदानंदमद्वैतं सांबं रुद्रं प्रयांति वै ॥
रामेश्वराख्यं यल्लिंगं रामचन्द्रेण पूजि तम् ॥८॥
यस्य स्मरणमात्रेण यमपीडापि नो भवेत् ॥
रामेश्वरमहालिंगं येऽर्चयंति सकृन्नराः ॥९॥
न मानुषास्ते विज्ञेयाः किं तु रुद्रा न संशयः ॥
रामेश्वरमहालिंगं नार्चितं येन भक्तितः ॥१०॥
चिरकालं स संसारे संसरेद्दुःखसंकुले ॥
रामेश्वरमहालिंगं ये पश्यंति सकृन्नराः ॥११॥
किं दानैः किं व्रतैस्तेषां किं तपोभिः किमध्वरैः ॥
रामेश्वरमहालिंगं यो न चिंतयति क्षणम् ॥१२॥
अज्ञानी स च पापी स्यात्स मूको बधिरस्तथा ॥
स जडोंऽधश्च विज्ञेयश्छिद्रं तस्य सदा भवेत् ॥१३॥
धनक्षेत्रसुतादीनां तस्य हानिस्तथा भवेत् ॥
रामेश्वरमहालिंगे सकृद्दृष्टे मुनीश्वराः ॥१४॥
किं काश्या गयया किं वा प्रयागेणापि किं फलम् ॥
दुर्लभं प्राप्य मानुष्यं मानवा यत्र भूतले ॥१५॥
रामनाथमहालिंगं नमस्यंत्यर्चयंति च ॥
जन्म तेषां हि सफलं ते कृतार्थाश्च नेतरे ॥१६॥
रामेश्वरमहालिंगे पूजिते वा स्मृतेपि वा ॥
विष्णुना ब्रह्मणा किं वा शक्रेणाप्यखिलामरैः ॥१७॥
रामनाथमहालिंगं भक्तियुक्ताश्च ये नराः ॥
तेषां प्रणामस्मरणपूजायुक्तास्तु ये नराः ॥१८॥
न ते पश्यंति दुःखानि नैव यांति यमालयम् ॥
ब्रह्महत्यासहस्राणि सुरापानायुतानि च ॥१९॥
दृष्टे रामेश्वरे देवे विलयं यांति कृत्स्नशः ॥
ये वांछंति सदा भोगं राज्यं च त्रिदशालये ॥२०॥
रामे श्वरमहालिंगं ते नमंतु सकृन्मुदा ॥
यानि कानि च पापानि जन्मकोटिकृतान्यपि ॥२१॥
तानि रामेश्वरे दृष्टे विलयं यांति सर्वदा ॥
संपर्कात्कौतुकाल्लोभाद्भयाद्वापि च संस्मरन् ॥२२॥
रामेश्वरमहालिंगं नेहामुत्र च दुःखभाक् ॥
रामेश्वरमहालिंगं कीर्तयन्नर्चयन्नपि ॥२३॥
अवश्यं रुद्रसारूप्यं लभते नात्र संशयः ॥
यथैधांसि समिद्धोऽग्निर्भस्मसात्कुरुते क्षणात् ॥२४॥
तथा पापानि सर्वाणि रामेश्वरविलोकनात् ॥
रामेश्वरमहालिंगभक्तिरष्टविधा स्मृता ॥२५॥
तद्भक्तजनवात्सल्यं तत्पूजापरितोषणम् ॥
स्वयं तत्पूजनं भक्त्या तदर्थे देहचेष्टितम् ॥२६॥
तन्माहात्म्यकथानां च श्रवणेष्वादरस्तथा ॥
स्वरनेत्रशरीरेषु विकारस्फुरणं तथा ॥२७॥
रामेश्वरमहालिंगस्मरणं संततं तथा ॥
रामेश्वरमहालिंगमाश्रित्यैवोपजीवनम् ॥२८॥

b
एवमष्टविधा भक्तिर्यस्मिन्म्लेच्छेऽपिविद्यते ॥
स एव मुक्तिक्षेत्राणां दायभाक्परिकीर्त्यते ॥२९॥
भक्त्या त्वनन्यया मुक्तिर्ब्रह्मज्ञानेन निश्चिता ॥
वेदांतशास्त्रश्रवणाद्यतीनामूर्ध्वरेतसाम् ॥३०॥
सा च मुक्तिर्विना ज्ञानदर्शनश्रवणोद्भवम् ॥
यत्राश्रमं विना विप्रा विरक्तिं च विना तथा ॥३१॥
सर्वेषां चैव वर्णानामखिलाश्रमिणामपि ॥
रामेश्वरमहालिंगदर्शनादेव केवलात् ॥३२॥
अपुनर्भवदा मुक्तिर्भ विष्यत्यविलंबिता ॥
कृमिकीटाश्च देवाश्च मुनयश्च तपोधनाः ॥३३॥
तुल्या रामेश्वरक्षेत्रे रामनाथप्रसादतः ॥
पापं कृतं मयानेकमिति मा क्रियतां भयम् ॥३४॥
मा गर्वः क्रियतां पुण्यं मयाकारीति वा जनैः ॥
रामेश्वरमहालिंगे सांबरुद्रे विलोकिते ॥३५॥
न न्यूना नाधिकाश्च स्युः किं तु सर्वे जनाः समाः ॥
रामेश्वरमहालिंगं यः पश्यति सभक्तिकम् ॥३६॥
न तेन तुल्यतामेति चतुर्वेद्यपि भूतले ॥
रामेश्वरमहालिंगे भक्तो यः श्वपचोऽपि सन् ॥३७॥
तस्मै दानानि देयानि नान्यस्मै च त्रयीविदे ॥
या गतिर्योगयुक्तानां मुनीनामूर्ध्वरेतसाम् ॥३८॥
सा गतिः सर्वजंतूनां रामेश्वरविलोकिनाम् ॥
रामनाथशिवक्षेत्रे ये वसंति नरा द्विजाः ॥३९॥
ते सर्वे पञ्चवक्त्राः स्युश्चंद्रालंकृतमस्तकाः ॥
नागाभरणसंयुक्तास्तथैव वृषभध्वजाः ॥४०॥
त्रिनेत्रा भस्मदिग्धांगाः कपालाकृतिशेखराः ॥
साक्षात्सांबा महादेवा भवेयुर्नात्र संशयः ॥४१॥
रामनाथशिवक्षेत्रं ये व्रजंति नरा मुदा ॥
पदेपदेऽश्वमेधानां प्राप्नुयुः सुकृतानि ते ॥४२॥
रामसेतुं समाश्रित्य रामनाथस्य तुष्टये॥
ददाति ग्राममेकं यो ब्राह्मणाय सभक्तिकम् ॥४३॥
तेन भूः सकला दत्ता सशैलवनकानना ॥
पत्रं पुष्पं फलं तोयं रामनाथाय यो नरः ॥४४॥
भक्त्या ददाति तं रक्षेद्रामनाथो ह्यहर्निशम्॥
रामनाथमहालिंगे सांबे कारुणिके शिवे ॥४५॥
अत्यंतदुर्लभा भक्तिस्तत्पूजाप्यतिदुर्लभा ॥
स्तोत्रं च दुर्लभं प्रोक्तं स्मरणं चातिदुर्लभम् ॥४६॥
रामनाथेश्वरं लिंगं महादेवं त्रिलोचनम् ॥
शरणं ये प्रपद्यंते भक्तियुक्तेन चेतसा ॥४७॥
लाभस्तेषां जयस्तेषा मिह लोके परत्र च ॥
रामनाथमहालिंगविषया यस्य शेमुषी ॥४८॥
दिवारात्रं च भवति स वै धन्यतरो भुवि ॥
रामनाथेश्वरं लिंगं यो न पूजयते शिवम् ॥४९॥
नायं भुक्तेश्च मुक्तेश्च राज्यानामपि भाजनम् ॥
रामेश्वरमहालिंगं यः पूजयति भक्तितः ॥५०॥
भुक्तिमुक्त्योश्च राज्यानामसौ परमभाजनम् ॥
रामनाथार्चनसमं नाधिकं पुण्यमस्ति वै ॥५१॥
रामनाथेश्वरं लिंगं द्वेष्टि यो मोहमास्थितः ॥
ब्रह्महत्यायुतं तेन कृतं नरककारणम् ॥५२॥
तत्संभाषणमात्रेण मानवो नरकं व्रजेत् ॥
रामनाथपरा देवा रामनाथपरा मखाः ॥५३॥
रामनाथपराः सर्वे तस्माद न्यन्न विद्यते ॥
अतः सर्वं परित्यज्य रामनाथं समाश्रयेत् ॥५४॥
रामनाथमहालिंगं शरणं याति चेन्नरः ॥
दौर्मत्यं तस्य नास्त्येव शिवलोकं च यास्यति ॥५५॥
सर्वयज्ञतपोदानतीर्थस्नानेषु यत्फलम् ॥
तत्फलं कोटिगुणितं रामनाथस्य सेवया ॥५६॥
रामनाथेश्वरं लिंगं चिंतयन्घटिका द्वयम् ॥
कुलैकवंशमुद्धृत्य शिवलोके महीयते ॥५७॥
दिनमेकं तु यः पश्येद्रामनाथं महेश्वरम् ॥
इहैव धनवान्भूत्वा सोंऽते रुद्रश्च जायते ॥५८॥
यः स्मरेत्प्रातरुत्थाय रामनाथं महेश्वरम् ॥
अनेनैव शरीरेण स शिवो वर्तते भुवि ॥५९॥
रामनाथमहालिंगद्रष्टुर्दर्शनमात्रतः ॥
अन्येषां प्राणिनां पापं तत्क्षणादेव नश्यति ॥६०॥
रामनाथेश्वरं लिंगं मध्याह्ने यस्तु पश्यति ॥
सुरापानसहस्राणि तस्य नश्यंति तत्क्षणात् ॥६१॥
सायंकाले पश्यति यो रामनाथं सभक्तिकम् ॥
गुरुस्त्रीगमनोत्पन्नपातकं तस्य नश्यति ॥६२॥
सायंकाले महास्तोत्रैः स्तौति रामेश्वरं तु यः ॥
स्वर्णस्तेयसहस्राणि तस्य नश्यंति तत्क्षणात् ॥६३॥
स्नानं च धनुषः कोटौ रामनाथस्य दर्शनम् ॥
इति लभ्येत वै पुंसां किं गंगाजलसेवया ॥६४॥
रामनाथमहालिंगसेवया यन्न लभ्यते ॥
तदन्यद्धर्मजालेन नैव लभ्येत कर्हिचित् ॥६५॥
रामनाथं महालिगं यः कदापि न पश्यति ॥
संकरः स तु विज्ञेयो न पितुर्बीजसंभवः ॥६६॥
रामनाथेतिशब्दं यस्त्रिः पठेत्प्रातरुत्थितः ॥
तस्य पूर्वदिनोत्पन्नपातकं नश्यति क्षणात् ॥६७॥
रामनाथे महालिंगे भक्तरक्षणदीक्षिते ॥
भोजने विद्यमानेऽपि याचनाः किं प्रयास्यथ ॥६८॥
रामनाथमहालिंगे प्रसन्ने करुणानिधौ ॥
नश्यंति सकलाः क्लेशा यथा सूर्योदये हिमम् ॥६९॥
प्राणोत्क्रमणवेलायां रामनाथं स्मरेद्यदि ॥
जन्मनेऽसौ न कल्पेत भूयः शंकरतामियात् ॥७०॥
रामनाथ महादेव मां रक्ष करुणानिधे ॥
इति यः सततं ब्रूयात्कलिनासौ न बाध्यते ॥७१॥
रामनाथ जगन्नाथ धूर्जटे नीललोहित ॥
इति यः सततं ब्रूयाद्बाध्यतेऽसौ न मायया ॥७२॥
नीलकण्ठ महादेव रामेश्वरसदाशिव ॥
इति ब्रुवन्सदा जंतुर्नैव कामेन बाध्यते ॥७३॥
रामेश्वर यमाराते कालकूटविषादन ॥
इतीरयञ्जनो नित्यं न क्रोधेन प्रपीड्यते ॥७४॥
रामनाथालयं यस्तु दारुभिः कुरुते नरः ॥
स पुमान्स्वर्गमाप्नोति त्रिकोटिकुलसंयुतः ॥७५॥
इष्टकाभिस्तु यः कुर्यात्स वैकुण्ठमवाप्नुयात् ॥
शिलाभिः कुरुते यस्तु स गच्छेद्ब्रह्मणः पदम् ॥७६॥
स्फटिकादिशिलाभेदैः कुर्वन्नस्यालयं जनः ॥
शिवलोकमवाप्नोति विमानवरमास्थितः ॥७७॥
रामनाथालयं ताम्रैः कुर्वन्भक्तिपुरःसरम् ॥
शिवसामीप्यमाप्नोति शिवस्यार्द्धासनस्थितः ॥७८॥
रामेश्वरालयं रूप्यैः कुर्वन्वै मानवो मुदा ॥
शिवसारूप्यमाप्नोति शिववन्मोदते सदा ॥७९॥
रामनाथालयं हेम्ना यः करोति सभक्तिकम् ॥
स नरो मुक्तिमाप्नोति शिवसायुज्यरूपिणीम् ॥८०॥
रामनाथालयं हेम्ना धनाढ्यः कुरुते नरः ॥
मृदा दरिद्रः कुरुते तयोः पुण्यं समं स्मृतम् ॥८१॥
रामनाथमहालिंगस्नानकाले द्विजोत्तमाः ॥
त्रिसंध्यं गेयनृत्ते च मुखवाद्यैश्च काहलम् ॥८२॥
वाद्यान्यन्यानि कुरुते यः पुमान्भक्तिपूर्वकम् ॥
स महापातकैर्मुक्तो रुद्रलोके महीयते ॥८३॥
योभिषेकस्य समये रामनाथस्य शूलिनः ॥
रुद्राध्यायं च चमकं तथा पुरुषसूक्तकम् ॥८४॥
त्रिसुपर्णं पंचशांतिं पावमान्यादिकं तथा ॥
जपेत्प्रीतियुतो विप्रा नरकं न समश्नुते ॥८५॥
गवां क्षीरेण दध्ना च पंचगव्यैर्घृतैस्तथा ॥
रामनाथमहालिंगस्नानं नरकनाशनम् ॥८६॥
रामनाथमहालिंगं घृतेन स्नापयेच्च यः ॥
कल्पजन्मार्जितं पापं तत्क्षणादेव नश्यति ॥८७॥
रामनाथमहालिंगं गोक्षीरैः स्नापयन्नरः ॥
कुलैकविंशमुत्तार्य शिवलोके महीयते ॥८८॥
रामनाथमहालिंगं दध्ना संस्नापयन्नरः ॥
सर्वपापविनिर्मुक्तो विष्णुलोके महीयते ॥८९॥
अभ्यंगं तिलतैलेन रामेश्वरशिवस्य यः ॥
करोति हि सकृद्भक्त्या स कुबेरगृहे वसेत् ॥९०॥
रामनाथमहालिंगे स्नानमिक्षुरसेन यः ॥
सकृदप्याचरेद्भ क्त्या चन्द्रलोकं समश्नुते ॥९१॥
लिकुचाम्ररसोत्पन्नसारेण स्नापयन्नरः ॥
रामनाथमहालिंगं पितृलोकं समश्नुते ॥९२॥
नालिकेरजलैः स्नानं रामनाथमहेश्वरे ॥
ब्रह्महत्यादिपापानां नाशनं परिकीर्तितम् ॥९३॥
रामनाथमहालिंगं रंभापक्वैर्विमर्दयन् ॥
विनाश्य सकलं पापं वायुलोके मही यते। ९४॥
वस्त्रपूतेन तोयेन रामनाथं महेश्वरम् ॥
स्नापयन्वारुणं लोकमाप्नोति द्विजसत्तमाः ॥९५॥
चंदनोदकधाराभी रामनाथं महेश्वरम् ॥
स्नापयेत्पुरुषो विप्रा गांधर्वं लोकमाप्नुयात् ॥९६॥
पुष्पवासिततोयेन हेमसंपृक्तवारिणा ॥
पद्मवासिततोयेन स्नानाद्रामेश्वरस्य तु ॥९७॥
महेंद्रासनमारुह्य तेनैव सह मोदते॥
पाटलोत्पलकल्हारपुन्नागकरवीरकैः ९८॥
वासितैर्वारिभिर्विप्रा रामेश्वरमहेश्वरम् ॥
अभिषिच्य महद्भिश्च पातकैः स विमुच्यते ॥९९॥
यानि चान्यानि पुष्पाणि सुरभीणि महांति च ॥
तद्गंधवासितैस्तोयैरभिषिच्य दयानिधिम् ॥१००॥
रामेश्वरमहालिंगं शिवलोके महीयते ॥
एलाकर्पूरलामज्जवासितैः शुद्धवारिभिः ॥१॥
रामेश्वरमहालिंगमभिषिच्य विशुद्धधीः ॥
आग्नेयं लोकमासाद्य सर्वाकामा न्समश्नुते ॥२॥
रामनाथाभिषेकार्थं मृद्धटान्यः प्रयच्छति ॥
इह लोके शतायुः स्यात्सर्वकाम समृद्धिमान् ॥३॥
ताम्रकुंभप्रदानेन देवेंद्रत्वमवा प्नुयात् ॥
रौप्यकुंभप्रदानेन ब्रह्मलोकं समश्नुते ॥४॥
हेमकुंभप्रदानेन शिवलोके महीयते ॥
रत्नकुंभप्रदानेन शिवसामीप्यमश्नुते ॥५॥
रामनाथाभिषेकार्थं नैवेद्यार्थमपि द्विजाः ॥
यो गां पयस्विनीं दद्यात्सोऽश्वमेधफलं लभेत् ॥६॥
प्राप्नोति शिववेषं च देहांते शिवलोकभाक्॥
रामसेतौ धनुष्कोटौ रामनाथेत्युदीर्य यः ॥७॥
यत्र क्वाप्याचरेत्स्नानं सेतुस्नानफलं लभेत्॥
सुधाप्रलिप्तं यः कुर्याद्रामनाथशिवालयम् ॥८॥
तत्पुण्यं गदितुं नाहं शक्तो वर्षशतादपि ॥
नवीकरोति यो मर्त्यो रामनाथशिवालयम् ॥९॥
कर्तुः शतगुणं ज्ञेयं तस्य पुण्यफलं द्विजाः ॥
छिन्नं भिन्नं च यः सम्यग्रामनाथशिवालयम् ॥११०॥
करोति भक्त्या पुरुषो ब्रह्महत्यायुतं दहेत् ॥
रामनाथस्य पुरतो दीपानारोपयन्मुदा ॥११॥
अविद्यापटलं भित्त्वा याति ब्रह्म सनातनम् ॥
घृतं तैलं तथा मुद्गाञ्छर्करास्तंडुलान्गुडान् ॥१२॥
प्रयच्छन्रामनाथाय देवेंद्रपदमश्नुते ॥
रामनाथमहालिंगदर्शनादर्चनात्स्मृतेः ॥१३॥
स्पर्शनादपि पापानि विलयं यांति तत्क्षणात्॥
रामनाथाय यो दद्यान्महाघंटां च दर्पणम् ॥१४॥
विमानशतसं भोगैश्चिरं शिवपुरे वसेत् ॥
भेरीमृदंगपटह निःसाणमुरजादिकम् ॥१५॥
वंशकांस्यादिवादित्रं तथा वाद्यांतराणि च ॥
प्रयच्छन्रामनाथाय महादे वाय सादरम् ॥१६॥
स विमानैर्महाभोगैर्वाद्यघोषसमन्वितैः ॥
अनेकयुगपर्यंतं शिवलोके महीयते ॥१७॥
रामनाथं समुद्दिश्य यद्दत्तं स्वल्प मादरात् ॥
तदनंतफलं दातुः परत्र भवति ध्रुवम् ॥१८॥
रामेश्वरे महाक्षेत्रे रामनाथस्य सन्निधौ ॥
वसन्मुक्तिमवाप्नोति पुनरावृत्तिवर्जिताम् ॥१९॥
आयुः प्रयाति त्वरितं त्वरितं याति यौवनम् ॥
त्वरितं संपदो यांति दारपुत्रादयस्तथा ॥१२०॥
राजादिभिर्धनं बाध्यं गृहक्षेत्रादिकं तथा ॥
सर्वं च क्षणिकं विप्रा गृहोपकरणादिकम् ॥२१॥
तस्मात्सर्वं परित्यज्य संसारस्योपलालनम् ॥
रामेश्वरमहालिंगमापन्नार्तिहरं नृणाम् ॥२२॥
श्रोतव्यं कीर्तितव्यं च स्मर्तव्यं च मनीषिभिः ॥
रामेश्वराय देवाय यो वै ग्रामान्प्रयच्छति ॥२३॥
स हि प्रारब्धदेहांते शिव एव प्रजा यते ॥
पात्राणामुत्तमं पात्रं रामनाथो महेश्वरः ॥२४॥
तस्मै दत्त्वा द्विजाः सत्यमनंतं सुखमश्नुते ॥
रामनाथमहालिंगदर्शनावधि पातकम् ॥२५॥
दत्त्वा तस्मै जनः किंचित्सार्वभौमो भवेद्ध्रुवम् ॥
तालवृंतं ध्वजं छत्रं चंदनं गुग्गुलुं तथा ॥२६॥
ताम्रकांस्यादिरजतहेमरत्नमयान्ध टान् ॥
प्रयच्छंत्यभिषेकार्थं रामनाथस्य ये नराः ॥२७॥
भूमंडलाधिपतयो जायंते ते भवांतरे ॥
रामनाथस्य पूजार्थं पुष्पाण्युत्पादयंति ये ॥२८॥
अश्वमेधादियागानां फलान्यद्धाप्नुवंति ते ॥
रामेश्वरे महालिंगे पूजिते नमिते स्मृते ॥२९॥
श्रुते दृष्टे च विप्रेंद्रा दुर्लभं नास्ति किंचन॥
रामनाथमहालिंगं सेवितुं यः पुमान्व्रजेत् ॥१३०॥
तं दृष्ट्वा भयमाप्नोति तस्य पापौघ आशु वै ॥
रामनाथो महादेवो दृष्टो यदि भवेन्नृभिः ॥३१॥
किंवेदैः किमु वा शास्त्रैः किं वा तीर्थनिषेवणैः॥
चंदनं कुंकुमं कोष्ठं कस्तूरीं गुग्गुलुं तथा ॥३२॥
मृगनाभिं च सरलं दद्याद्रामेश्वराय यः ॥
स भूमाविह जायेत धनाढ्यो वेदपारगः ॥३३॥
मुक्ताभरणवस्त्राणि महार्हाणि ददाति यः ॥
रामनाथाय देवाय नासौ दौर्गत्यमाप्नुयात् ॥३४॥
रामनाथमहालिंगं गंगातोयैः समाहृतैः ॥
योऽभिषिंचत्यसौ पूज्यः शिवस्यापि न संशयः ॥३५॥
यावन्न याति मरणं यावन्नाक्रमते जरा ॥
यावन्नेंद्रियवैकल्यं तावदेव द्विजोत्तमाः ॥३६॥
तावदेव महादेवो रामनाथो मुमुक्षुभिः ॥
वन्द्यः पूज्यश्च मंतव्यः स्तुत्यश्च सततं शिवः ॥३७॥
रामेश्वरमहालिंगपूजातुल्यो न विद्यते ॥
धर्मः सर्वपुराणेषु सर्वशास्त्रेषु वै तथा ॥३८॥
रामनाथेश्वरं देवं महाकारुणिकं प्रभुम् ॥
भक्त्या भजंति ये नित्यं ते भूलोके सुखान्विताः ॥३९॥
भुक्त्वा भोगान्बहुसुखान्पुत्रदारयुता भृशम् ॥
एतच्छरीरपातांते मुक्तिं यास्यंति शाश्वतीम् ॥१४०॥
॥ श्रीसूत उवाच ॥
एवं वः कथितं विप्रा रामनाथस्य वै भवम् ॥
यस्त्वेतच्छृणुयान्नित्यं पठते च सभक्तिकम् ॥४१॥
स रामनाथसेवायाः फलमाप्नोत्यनुत्तमम् ॥
धनुष्कोटिमहातीर्थस्नानपुण्यं च यास्यति ॥४२॥
इति श्रीस्कांदे महापुराण एकाशीतिसाहस्र्यां संहितायां तृतीये ब्रह्मखण्डे सेतुमाहात्म्ये रामनाथप्रशंसावर्णनंनाम त्रिचत्वारिंशोऽध्यायः ॥४३॥