माधव जूलियन - चन्द्रिका आणि प्रिया

[वृत्त वियोगिनी]

किति निर्मळ रम्य चन्द्रिका
तनुची कान्ति तुझ्या जशी गडे !

पडती बघ तारका फिक्या
रमणी अन्य जशा तुझ्या पुढे.

झुळुका मधु मन्द वाहती,
परि झाडी दिसते पहा स्थिर,

दिसशी सृदु भावनांप्रती
दडवूनी जशि शान्त बाहिर.

निशिन्ध विकास पावती
गुण जैसे तव मोहकद्युती.

मधुगन्धतरङग भावती
विरहीं गोड जशा तुझ्या स्मृती.

किति शान्त शशिप्रभा अगे
शुचि आशा तव जेवि मानसीं !

रजनी रमणीयताच घे !
तव चित्तामधि काळजी जशी.

सखये. विधु आणि कैरवी
न कधी दूर, परन्तु आपण

जर सन्निध मुग्ध शैशवीं
तर आताच वियुक्त कां पण ?

ता. १९ जून १९२७