त्रिंशोsध्याय:
श्री. प. प.वासुदेवानन्दसरस्वतीकृत श्रीगुरुचरित्रकाव्य
दत्ता धि ष्ठित माहोर । तेथें गोपीनाथ विप्र ।
तया होइनी मेले पुत्र । दत्तवर वांचवी एक ॥१॥
ते नि ष्ठा दत्तावर । ठेवुनी करिती संस्कार ।
त्याचा विवाह केला थोर । हर्षे सादर मायबापें ॥२॥
त्यां हो य रूप समान । साजे जोडें देवासमान ।
पतिसेवेवांचून । सतीमन न विसंबे ॥३॥
सून म हा पतिव्रता । तयां हर्ष हो पहातां ।
तंव आली दुर्दैवता । रोग सुता त्या हो असाध्य ॥४॥
होऊ न क्षयरोग । क्षीण झालें पतिचें आंग ।
जेवीना तो तसी चांग । सती हो रोग नसतांही ॥५॥
हो प श्चा त्ताप द्विजाला । व्यर्थ वरिली सुभगेला ।
म्हणे तुझा भोग सरला । माहेराला जाईं सुखें ॥६॥
ती भ यं कर वाचा । ऐकून म्हणे तुमचा ।
जेथ देह तेथ हा साचा । असे तुमचा अर्धात्मा हा ॥७॥
नसो वि योग म्हणून । सासुसासर्यां प्रार्थून ।
धवा घेऊन डोळींतून । ये गाणगाभुवना ॥८॥
त्रिदो ष वाढुनी जाण । द्विज झाला गतप्राण ।
सती उठे द्याया प्राण । निवारण करी जन ॥९॥
ती त या चे आठवी गूण । रडे शीर्ष आपटून ।
म्हणे रुसे गौरिरमण । कोण चोरुन ने सौभाग्या ॥१०॥
जैं घे नु जातां शरण । राखुनि घे यवन प्राण ।
भेटूं जातां देवा पडून । टाकी चुरून देऊळ कीं ॥११॥
तेणें प री झालें मज । देवा शरण येतां आज ।
न राखसी माझी लाज । देवा तुज कीव न ये कीं ॥१२॥
ती अ से करी विलाप । तंव आला आपोआप ।
तो दीनाचा मायबाप । गुरू रूप पालटोन ॥१३॥
तीसि व दे कां रडसी । जीव ये कीं रडतां यासी ।
मायामय संबंधासी । व्यर्थ म्हणसी पति मेला ॥१४॥
देव ते ही काळाधीन । तुम्ही तरी मर्त्य जाण ।
पाहूं जातां विचारून । मेला कोण कोण जन्मला ॥१५॥
देह उ त्पन्न होऊन । मरे त्याहुन विलक्षण ।
आत्मा नित्य विकारहीन । संब्म्धी न कवणाचा तो ॥१६॥
त्या उ त्क्रा न्ती व्यापका कैंची । वार्ता न त्या संबंधाची ।
नदीकाष्ठवत् हो देहांची । भेटी हेची कर्मयोगें ॥१७॥
ह्या अ मं गळ देहाच्या । तादात्म्यें भ्रम कर्मांचा ।
गुणमूल अज्ञानाचा । हो कीं साचा परिणाम ॥१८॥
तूं अ तं द्रित होऊन । दे हा संबंध सोडून ।
जेणें जासी उद्धरून । तें साधून घेईं शीघ्र ॥१९॥
रक्ता स्थि मांसा न रडें । हें ऐकून ती पायां पडे ।
म्हणे बापा शोकीं पडे । काढा कडे सोयरे तुम्हीं ॥२०॥
इतिश्री० प० प० वा० स० वि० सारे प्रेतांगनाशोको नाम त्रिंशो० ॥३०॥ग्रं० सं०॥३४९॥
N/A
References : N/A
Last Updated : May 21, 2016
TOP