चतुर्दशोsध्याय:

तो सा  य  न्देव म्हणे । म्लेच्छराजा माहें जिणें ।
हरील वाटे आजी त्याणें । बोलवणें केलें आहे ॥१॥
मीं अ  त:  पर न डरें । गुरु म्हणती तूं जा त्वरें ।
परतवील तो सत्कारें । म्हणुनी करें आश्वासिती ॥२॥
हाची  प्र  साद म्हणून । सायंदेव जातां यवन ।
मृतप्राय हो भिवून । गौरवून त्या बोळवी ॥३॥
वंश  वृ  द्धी निजभक्ती । गुरु देवून पुन: भेटी ।
सायंदेवा देवूं म्हणती । गुप्त होती पुढें स्वयें ॥४॥
निवृ  त्ति:   श्रीगुरुपदै: । सर्वत्रात्र प्रकाशिता ।
प्रस्थाप्य तीर्थयात्रायै । स्वान्गुहीताsप्रकाशिता ॥५॥
इतिश्री० प० प० वा० स० वि० सायंदेववरप्रदानं नाम चतुर्दशो० ॥१४॥ग्रं० सं०॥१६६॥