सर्वकाळ डोळा जडो तुझी मूर्ति, युगरायाचे पती दत्तराया ॥धृ॥
सावळे गोडस रूप सुकुमार । देई मज प्रेम सर्वकाळ ॥१॥
निर्गुण वैभव ब्रह्मांदिक न कळे । मी तरी दुबळे बाळ तुझे ॥२॥
आवडीने पाया घालीन मी मिठी । तेथुनिया उ नठे काही केल्या ॥३॥
न मागो आणिक नाही दुजी आस । दत्ता पायी वास देई सदा ॥४॥