लावणी ७९ वी - “सांगा सांगा या श्रीहरीला...
लावणी म्हणजे गीत, नृत्य आणि अदाकारी यांचा त्रिवेणी संगम. लावणी शृंगाराची खाण आणि महाराष्ट्राची शान आहे.
“सांगा सांगा या श्रीहरीला” गोपी म्हणताती ॥धृ०॥
“जात होतों आम्ही मथुरेसी ।
आडवा होतो हा ह्रषीकेशी ।
हे दु:ख सांगावें कोणासी ? ।
मुरली वाजवितो ग कान्हा या कुंजवनांत ।
भुलविल्या गोपी सार्या, काय सांगू मी मात ।
असा चेटकी ग हा कान्हा यशवदे माते ।
दुड दुड धावुन येतो जवळी ह्रदय कवळी ।
बोल मवाळी गडी गोपाळ घेऊन संगाती ॥१॥
एके दिवशीं गोपी सार्या ।
जात होतों आम्ही परभार्या ।
दुरून मारितो पिचकार्या ।
कळंबाच्या वृक्षावरूनी हेरून येई ।
झाली गर्दी बाई रंगाची यशोदेबाई ।
गर्क आम्ही झालों त्या ठाई, सांगावें काई ।
धावून धरितो आम्हांस तिनदां ।
सच्चिदानंद श्रीमुकुन्दा झिडकावुनिया टाकी ॥२॥
नित वेढुनीया छळितो आम्हां ।
काय म्हणावें घनश्यामा ।
टाकुनी जाऊं तुमच्या ग्रामा ।
कंटाळा अवघ्या गोपिसी या श्रीरंगाचा ।
दहीदुध मागतो, आम्हांसी घरीं धाक पतीचा ।
गोपाळ लावितो पाठीशीं, करी नाश दह्याचा ।
पेंद्या सुदामा वडजवाकडा, मोठा ठकडा थट्टा करूनिया जाती,” ॥३॥
बोले यशवदा, “अरे जगजेठी ।
कां रे लागतोस गोपीपाठी ?
घेई घोंगडी हातांत काठी ।
घेउनिया जाई वनासी गाई-वत्सांगी ।”
उठले तात काढ (?) ह्रषीकेशी समजून मनासी ।
दावी मति सगनभाऊ शी छंद गाती विलासी ।
प्रसन्न झाला रुखमिणीवर, छंद प्रकार रामा हरी गुण गाती ॥४॥
N/A
References : N/A
Last Updated : November 11, 2016
TOP