या घरांत, उभे कां दारात ? नवती भरांत चढली हाटा ।
जलदिनें झटा, भर लुटा ॥धृ०॥
शिणकरी जणुं दुखणकरि विषय ऋणकरि विषयाचा खडा ।
पडे धरणिवर धडधडा ।
काय करूं ? किं हाय काय करूं ? कोण उपाय करूं ? केला मनधडा ।
हिंव आलें जसें थडथडा ।
दिसरात याच घोरांत, मदन शरिरांत लागला चढा ।
दडदडपुन उरते भिडा ।
दु:ख सांगु तरि कोणापसी ?
उत आला दुध फुसफुशी
विस्तवास दारू जशी
होय त्वरा, चौकशी करा, बळे हा खरा, नका म्हणुं थटा ॥१॥
या हाटांत पडले आटांत महासंकटांत ही दुर्दशा ।
कडकडल्या दाही दिशा ।
भगभगा उष्णा अंगा, आम्ही तर बघा बायका पिशा ।
बेबहार दाटली निशा ।
जळे आंग जसा बचनाग, दु:खाचा विभाग माझ्या हिशा ।
आणिक कां रे जगदिशा ? ।
बोलते उगिच बडबडा
काळिज उडते तडतडा
हा कढ येतो कडकडा
जीव आकांत करितो लोकांत, घडवा एकांत, उडवा घटा (?) ॥२॥
भावेना, कोठें जावे ना, कांहीं खावे ना, विरह काहावला ।
कंदर्प सर्प चावला ।
आलिजाहा ! होतसे डाहा, पहा उर माझा धडकावला
कोणीं सोमल अंगीं लावला ? ।
आवरा तो मद बावरा, बरा वैर्‍यास वेळ फावला ।
पंचानन सरसावला ।
थिरकंप सुटे थरथरा
येतात कळंम गरगरा
जोबन फुगले दरदरा
विलंब कां ? व्यर्थ का हाका ? विरजला चखा, दह्याचा मठा ॥३॥
व्यापला काम तापला, प्राण आपला घेतला हातीं ।
धड नाहीं मेली जिती ।
देहकथा नका धरूं तथा जन्म तों कथा, मि सांगुं किती ? ।
घ्या घ्या मिळली आयती ।
ते ताव, मारला डाव दोघे एकभाव भोग भोगिती ।
आनंद उभयता चित्तीं ।
होनाजी बाळा म्हणे, आतां भरसराइ आली हाता ।
निर्दोष जाहाली मुक्तता ।
धोताल करितसे ख्याल, घे घ धनमाल लाविला धटा ।
पाच्छाई शिक्का बिनबट्टा ॥४॥