लावणी ६१ वी - अमृतवेळा चांगली, एक प्रहर...

अमृतवेळा चांगली, एक प्रहरा निशी भागली ।
हालविते उठा, भोग द्या, येव्हांसी झोप कशी लागली ? ॥धृ०॥
कोमळवदना, तुझ्या प्रीतीची, आजपावेतों चालिवलें ।
नाही, लटकी होणार, मला तुम्ही हातीं धरुन जर घालिवलें ।
जीव देउन लाविल्या देहाचे दीप कां हो तरि मालिवले ?
आज निजले डाव्या भुर्जी
अवगुण असल तर त्यजी
नाकीचा बाल मी तुझी
पदरजीं भुकेले विषयसुखाला चित्त मनवृत्ती चांगली ॥१॥
कधिं येशील मजकडे ? पाहतों वाट तुझी अवशीपहाटीं ।
तुझ्या वियोगामुळें शरिराची जाहली फाटी ।
नका वैरता करूं, अहो मी खाइन आग तुमचेसाठीं ।
काय बोलूं तिनदा मी लगू ?
अवकृपेमधें कशी जगूं ?
नको प्रचीत बिषाची बघूं
बाळगुन आशा राहिली, थोडक्यासाठीं कशी डागली ? ॥२॥
आंतबाहेर हिंडत दु:खाची घडी कशी म्या कंठावी ? ।
धीर धरिते, सारी रात्र मला हवी तशी तुम्ही लाटावी ।
नाहीं वेडीवाकडी, शाबुत प्रीत माझी तुजला ठावी ।
पहा माझ्या स्वरूपाकडे
पाण्याचे जसे बुडबुडे
हे दिवस न येती पुढें
वय चढे दिसेंदिस, तुला शिकवितां जीभ माझी भागली ॥३॥
ताहान लागली मला, प्रीतीचें जल पाजावें आपहातें ।
दृष्टी पडतां तेव्हां तुम्हांकडे मी गायीवाणी पहाते ।
शेवट पुरता करिन, शपथ मी तुमच्या पायाची वाहते ।
सोन्यास पितळ म्हणतसा
पुढें मागें बर्‍यावर असा
होनाजी बाळा म्हणे हंसा
भरवसा देउन अंतरीं परोपरी बरि सुंदरी भोगिली ॥४॥