७२४
बाबा ममतानिशि अहंकार दाट ।
रामनामें वासुदेवीं वाट ।
गुरु कृपा वोळलें वैकुंठ ।
तेणें वासुदेवो दिसे प्रगटगा ॥१॥
वासुदेवा हरि वासुदेवा हरि ।
रामकृष्ण हरि वासुदेवा ॥२॥
आला पुंडलिक भक्तराज ।
तेणें केशव वोळला सहज ।
दिधलें विठ्ठलमंत्र बीज ।
तेणें जालें सर्व काजगा ॥३॥
रामकृष्णवासुदेवें ।
वासुदेवीं मन सामावेगा ॥४॥
शांतिक्षमादयापुरीं ।
वासुदेवो घरोघरीं ।
आनंदे वोसंडे अंबरी प्रेमे
डुलें त्रिपुरारिगा ॥५॥
वासुदेवीं वाहूनि टाळी ।
पातकें गेलीं अंतराळीं ।
वासुदेवो वनमाळी ।
कीर्तन करुं ब्रह्ममेळींगा ॥७॥
ज्ञानदेवा वासुदेवीं ।
प्रीति पान्हा उजळी दिवी ।
टाळ चिपळी धरुनि जिवीं ।
ध्यान मुद्रा महादेवींगा ॥८॥
७२५
घुळघुळा वाजती टाळ ।
झणझाणां नाद रसाळ ।
उदो जाला पाहाली वेळ ।
उठा वाचे वदा गोपाळरे ॥१॥
कैसा वासुदेव बोलतो बोल ।
बाळापोटीं माय रिघेल ।
मेलें माणूस जीत उठविल ।
वेळ काळांतें ग्रासीरे ॥२॥
आतां ऐसेंची अवघे जन ।
तें येतें जातें तयापासून ।
जगीं जग झालें जनार्दन।
उदो प्रगटला बिंबले भानरे ॥३॥
टाळाटाळीं लोपला नाद ।
अंगोअंगींची मुराला छंद ।
भोग भोगितांचि आटला भोग ।
ज्ञान गिळूनि गावा तो गोविंदरे ॥४॥
गांवा आंत बाहेरी हिंडे आळी ।
देवो देविची केली चिपळी ।
चरण नसतां वाजे धुमाळी ।
ज्ञानदेवाची कांति सांवळी ॥५॥