३८६
अनंत नामाचें पाठांतर ।
रामकृष्णनाम निरंतर ।
सर्व सुखांचें भांडार ।
हरि श्रीधर नाम वाचे ॥१॥
हरिनाम गजर करा ।
येणें तूं तरसील सैरा ।
जन्म जुगाच्या येरझारा ।
खंडती एक्या हरिनामें ॥२॥
अनंत तीर्थाचे मेळ ।
साधलिया हरी नाम कल्लोळ ।
पूर्वजांसहित अजामेळ ।
उध्दरिला सहपरिवारें ॥३॥
कोटिजन्मांचे दोष ।
हरतील पातकें जातील नि:शेष ।
अंतीं होईल वैकुंठ वास ।
कोटि कुळांसी उध्दार ॥४॥
हें योगियांचें निजजीवन ।
राककृष्ण नारायण ।
येणें जगत्रय होय पावन ।
हरिस्मरण जिवासी ॥५॥
ज्ञानदेवी घर केलें ।
हरी ऐसें रत्न सांठविलें ।
शेखीं कोटिकुळां उध्दरिलें ।
हरी हरि स्मरिलें निशीदिनीं ॥६॥
३८७
पदपदार्थ संपन्नता ।
व्यर्थ टवाळी कां सांगता ।
हरिनामीं नित्य अनुसरतां ।
हें सार सर्वार्थी ॥१॥
हरिनाम सर्व पंथीं ।
पाहावें नलगे ये अर्थी ।
जें अनुसरलें ते कृतार्थी ।
भवपंथा मुकले ॥
कुळ तरलें तयाचें ।
जींही स्मरण केलें नामाचें ।
भय नाहीं त्या यमाचे ।
सर्व ग्रंथीं बोलियेलें ॥३॥
नलगे धन नलगे मोल ।
न लगति कष्ट बहुसाल ।
कीर्तन करितां काळ वेळ ।
नाहीं नाहीं सर्वथा ॥४॥
हरि सर्व काळ अविकळ ।
स्मरे तो योगिया धन्य केवळ ।
त्याचेनि दर्शनें सर्वकाळ ।
सफ़ळ संसार होतसे ॥५॥
ज्ञानदेवी जप केला ।
मन मुरडुनी हरि ध्याइला ।
तेणें सर्वागीं निवाला ।
हरिच जाला निजांगें ॥६॥
३८८
त्रिपदा चतुष्पदा गायत्रीस्मरण ।
त्याचे विस्मरण हरिप्रेमें ॥१॥
निवृत्ति सांगे हरीनामगंगें ।
जालासि सर्वागें गंगोदक ॥२॥
पाणिपाद चित्तवृत्ति हे बुडाली ।
देहीं गेहा गेली प्रीति सदा ॥३॥
चक्षुद्वयतेज हरिरुपीं बिंबे ।
पृथ्वीतळ अंभ हरि दिसे ॥४॥
सुलज्ज निर्लज्ज मेघवर्णशाम ।
सांवळा सप्रेम गुणग्राह्य ॥५॥
थोडेनि आतुडें सडेनि पदार्थें ।
येतु असे अर्थे ह्रदयामाजी ॥६॥
नाम मंत्र रुप इतुकेन संकेत ।
देतुसे अर्थ दीनाचा दाता ॥७॥
बापरखुमादेवीवरुविनत सोपारा ।
मरणाच्या येरझारा
दुर केल्या ॥८॥
३८९
सर्वव्यापक सर्वदेहीं आहे ।
परि प्राणियासि सोय नकळे त्याची ॥१॥
परमार्थ तो कडु विषय तो गोडु ।
तया अवघडु संसार ॥२॥
नामाचें साधन जिव्हे लावी बाण ।
तया अनुदिनीं जवळी वसे ॥३॥
धारणा धीट जरि होय विनट ।
तया प्रेमें वैकुंठ जवळी असे ॥४॥
सुलभ आणि सोपारें केलेंसे दातारें ।
आम्ही एकसरें उच्चारिलें ॥५॥
ज्ञानियासि ज्ञान ज्ञानदेवि ध्यान ।
कलिमळ छेदन नाम एक ॥६॥
३९०
अळुमाळु सोयरा तळीचि धाय ।
सत्त्वतेजें माय एकतत्त्वीं ॥१॥
तें तत्त्वसाधन मुक्तामुक्त घन ।
कृष्णनाम पूर्ण तेजीं माये ॥२॥
सोकरी पापपुण्या ठायीं आपा ।
आयुष्य मापा हरि धावें ॥३॥
ज्ञानदेव गीत सांगतसे नित्य ।
कृष्णकृष्ण सत्य इतुकें सार ॥४॥
३९१
तिहीं त्रिगुणीं वोतिलें त्रिपुटिसि गोंविलें ।
आणुनी बांधिलें चर्मदेहीं ॥१॥
न सुटतां शिणताहे भवति वास पाहे ।
प्रपंच मोहताहे काय करुं ॥ध्रु०॥
कृष्णनाम मंत्रु सुटे ।
विषय पप्रंचु तुटे ।
मोहनमुद्रा निघोटे वैकुंठ रया ॥२॥
सावधपणे विरुळा जाणें तेथिंचि कळा ।
विज्ञानपणें सोहळा निमथा गातुं ॥३॥
ज्ञानदेव सांगतु हरि पंथें मुक्तिमातु ।
एकतत्त्व सांगातु जनींवनीं ॥४॥
३९२
जन्मजन्मांतरीं असेल पुण्यसामुग्री ।
तरिच नाम जिव्हाग्रीं येईल श्रीरामाचें ॥१॥
धन्य कुळ तयाचें रामनाम हेंची वाचे ।
दोष जातील जन्माचे श्रीराम म्हणतांची ॥२॥
कोटीकुळाचें उध्दरण मुखीं राम नारायण ।
रामकृष्ण स्मरण धन्य जन्म तयाचें ॥३॥
नाम तारक सांगडी नाम न विसंबे अर्धघडी ।
तप केलें असेल कोडी तरिच नाम येईल ॥४॥
ज्ञानदेवीं अभ्यास मोठा नामस्मरण मुखावाटा ।
कुळ गेलें वैकुंठा हरि हरि स्मरतां ॥५॥
३९३
अढळ सप्रेम उपरति पावो ।
हरि हरि घेवो तारक नाम ॥१॥
संवगडे वागणें हरिपंथीं चालों ।
हरि हरि बोलों दिननिशीं ॥ध्रु०॥
पाहाते निमते सरे हंसि गति ।
हरिची पंगति जेऊं बैसों ॥२॥
ज्ञानदेवो सांगे रामकृष्ण आशा ।
संसार पिपासा दुरी करी ॥३॥
३९४
कापुराचें कलेवर घातलें करंडा ।
शेखीं नुरेंचि उंडा पाहावया ॥१॥
मा ज्योतिम मेळे कैसा उरेल कोळिसा ।
भावें ह्रषीकेशा भजतां ऐसें ॥२॥
ज्ञानदेव म्हणे वासना हे खोटी ।
नाम यज्ञें मिठी दिधलीया विरे ॥३॥
३९५
सुकुमार वेल्हाळ रुपें पै सुंदर ।
तो़चि पै आगर नंदाघरीं ॥१॥
अवघ्या सुख देतु अवघ्या विदटे ।
अवघेंची पेठे हरिनाम ॥२॥
यापरि आगरु कृष्णनाम ठसा ।
वोतला सरिसा भाग्ययोगें ॥३॥
बापनिवृत्तिराज उपदेशिती आम्हां ।
ज्ञानदेवा महिमा नामें आली ॥४॥