६७६
बारावें वरतें तेरावें हारपलें ।
चौदावें देखिलें चौपाळां ॥१॥
चौघांची भाज मी नहोनियां गेलें ॥
तंव अनारिसें महाकारण देखिलें ॥२॥
रखुमादेविवरु भूतजाता वेगळें ।
पराहूनि परतें पर पांगुळलें ॥३॥
६७७
कापुराचें भांडे म्यां ब्रह्मरसें भरिलें ।
प्राणीं निमालें परिमळासहित ॥१॥
तेथें परिमळु नाहीं स्वादु पैं नाहीं ।
सुखदु:ख नाहीं कांहीचि नाहीं ॥२॥
रखुमादेविवरेंसि ठक पडिलें
कांहीच नाहीं ।
चौघे स्वभावीं बोलताती ॥३॥
६७८
पांचांची वाट पांचांसवे गेली ।
येरासि जाहली देशधडी ॥१॥
अकरावें होतें धरुनियां नेलें ।
बारा तेरा गिळिलें धन माझें ॥२॥
रखुमादेविवरु चोळु पैं घोटिला ।
निधन जाहाला शुध्दपणें ॥३॥
६७९
आस पुरऊनि आस पुरवावी ।
ऐसी भूक मज लागों द्यावी ॥१॥
तें अनुपम्य कैसेनी सांगावे ।
जीवा चोरुनि भोगिजें तें जीवें ॥२॥
दृष्टि कीर होय जरि निकें ।
द्रष्टा हो वेडावे जयाचेनि सुखें ॥३॥
ज्ञानदेवो म्हणे करुनियां निकें ।
विठ्ठल परमात्मा भेटेल या फ़ावेतें ॥४॥
६८०
मनाचिये वाती लाउं गेलीये ज्योती ।
ते अवघीच प्राप्ति ज्योतिरुपें ॥१॥
तेथें ब्रह्मगर्भा आलें ब्रह्मगर्भा आलें ।
लयलक्ष उरलें बाईयावो ॥२॥
रखुमादेविवरु अप्रमेय देखिला ।
तोही इच्छितां हारपला माझ्या ठायीं ॥३॥
६८१
अष्टही अंगें नवही व्याकरणें ।
सप्तही त्त्वचा भेदोन गेलेगे माये ॥१॥
तेथें वेदां वाट न फ़ुटे ।
वेदां वाट न फ़ूटे ।
येरासी कैंचे पुरपुढेगे माये ॥२॥
रखुमादेविवरु मज फ़ावला ।
देखोनि वोरसला पर पाहीं ॥३॥
६८२
जतनेलागीं जीवन ठेविलें ।
विश्वरुप हारपलें ज्ञानपंथी ॥१॥
माझी दोन्ही सामावली दोन्ही सामावली ।
निजब्रह्मीं गुंडाळिली मनेंरहित ॥२॥
अवघा कोल्हाळ एकनिष्ठ जाला ।
ब्रह्मरसीं बुडाला निवडेचिना ॥३॥
रखुमादेविवर जगाचें जीवन ।
त्याचेंही मीपण गेलें विठ्ठलनामें ॥४॥
६८३
स्मरों कैसेनि विस्मरों कैसेनि ।
दोहिपरि मज अटी रया ॥१॥
पाडु पडिला विषमें ठायीं ।
देतां घेतां नुरेचि कांही ॥२॥
रखुमादेविवरु विठ्ठ्लु नेणिजेसी ।
तवं तोचि तयासि आठवी रया ॥३॥
६८४
कूटाकूट अंती कूटस्थ पैं जालें ।
अशेष उरलें त्या वेगळे माये ॥१॥
गुणा भ्यालों म्हणौनि
निर्गुण पैं जालें ।
तें निराकार आथिलें माझ्या अंगी ॥२॥
बापरखुमादेविवरु अधऊर्ध्व वेगळे ।
अर्धमातृका सामावलें अशेष परेसहित ॥३॥
६८५
एकांतीचें गुज पुसों गेलिये सये ।
मी माझी नाहीं त्यासि
कीजे वो काये ॥१॥
ऐसी भेटी निवाडे सांगिजे कोणापुढें ।
मनासी सांकडें पडिलें रया ॥२॥
सुलभ सुकुमरु रुपें मनोहरु ।
रखुमादेवीवरु परेही परता ॥३॥