३७२
कर्मास्तव जालों सौरा ।
गेलों पंढरपुरा ।
मा मी गेलों पंढरपुरा ।
संतसनकादिकां मेळीं डौर वाईला पुरा ॥१॥
चाल रामा घरा करुं प्रपंचेसि वैरा ॥ध्रु०॥
द्वैतभाव कल्पना खोडी सांडी याची आशा ।
विठ्ठलनाम हेंचि सार जिव्हें प्रेमठसा ॥२॥
अद्वैत भरिन मन भारीना तोडिन भवपाश ।
क्षमा दया धरिन चित्तीं सर्वभूतीं महेश ॥३॥
ज्ञान ज्ञेय हाचि विचार सर्वमय हरि मा
मी सर्वमय हरि ।
दुजेपण न पंडे दृष्टी एकपण घरोघरीं ॥४॥
वासना खोडि वेगीं टाहो करीन रामनामें मा
मी टाहो करीन रामनामें ।
पुंडलिक पेठ संताचे माहेर
तेथें नाचेन मनोधर्मे ॥५॥
विज्ञान हरि आपणचि क्षरला दुजेपणें छंदु थोरु ।
मा मी दुजेपणें छंदु थोरु ।
निष्काम स्वरुप सूत्रधारी खरा एकरुपें हरिहरु ॥६॥
त्रिकाळध्यान त्रिकाळ मन हारपलें जेथ ।
पुरली मनकामना मा मी पुरली मनकामना ।
वैकुंठ प्रकट आपणचि नाथ ॥७॥
देहुडा पाउलीं वेणु वाहे विटेवरी निट ।
वोळली कामधेनु युगें अठ्ठाविस वाट ॥८॥
एक वृक्ष क्षरला आपणचि जग सर्वघटीं आत्मारामु ।
ज्ञानदेवो म्हणे आम्हा पंढरपुरी जाला विश्रामु ॥९॥