Dictionaries | References

आपण

   { āpaṇḥ }
Script: Devanagari

आपण     

हिन्दी (hindi) WN | Hindi  Hindi
noun  हाट या बाजार में उगाहा जानेवाला कर   Ex. कोतवाल आपण एकत्रित कर रहा है ।
ONTOLOGY:
वस्तु (Object)निर्जीव (Inanimate)संज्ञा (Noun)
SYNONYM:
तह बाजारी तह-बाजारी
Wordnet:
benবাজারি কর
gujઆપણ
oriପଣ୍ୟକର
sanआपणिकः
urdتہہ بازاری
See : दुकान, बाजार

आपण     

A dictionary, Marathi and English | Marathi  English
One's self. This is a representative or referential pronoun, standing indifferently for I, thou, he, we, ye, they; or for Myself, thyself, himself, ourselves, yourselves, themselves. Ex. म्यां त्याला जेवूं घातलें मग आ0 जेवायास बसलों; तू मला खटपटींत लावून आ0 स्वस्थ बसलास; त्यानें चोरी करावी आणि आ0 च चोर चोर म्हणून हाका मारीत सुटावें; and in this manner, through the plural. 2 In the style of majesty or magniloquence, आपण is assumed by the first person singular, bearing the plural significance and regimen of We; and in the reverential or respectful style, it is used in addressing the second person and in designating the third person singular, exercising the plural government of Ye and They, and conveying the force of such English phrases as Your majesty, Your honor, Your worship, His excellency, His highness &c. 3 आपण rather especially stands for No. 1, the first of the persons, for I or myself, or for We or ourselves. Ex. त्यापाशीं मागितलें असतां तो आपणास देईल.

आपण     

Aryabhushan School Dictionary | Marathi  English
pro   One's self. (आपण) A person meaning I, we, thou, ye, he, they or myself, thyself &c. in all persons, singular and plural. This word may be taken to represent such English expressions as Your worship, Your honor, His honor, His highness &c.
आपण हंसे लोकांला शेंबूड आपल्या नाकाला   Thou seest a mole in the eyes of others, but not a beam in your own.
आपण होऊन   Voluntarily; personally.
आपणावरुन जग ओळखावें   From thyself learn the whole world.
आपणावर आणणें,वर्तविणें   To take the credit to one's self.
आपणास म्हणविणें   To vaunt oneself as great.

आपण     

 पु. बाजार किंवा दुकान . क्षेत्र म्हणिजे शेत गहन । हाट उत्पन्न द्रव्य आपण । - एभा २७ . ३७९ [ सं . आपण ; आ + पण = नाणें ( ८० कवड्यांचें ); पण = विकत देणें - घेणें ]
सना .
स्वत :; हें सर्वनाम मीं , तूं , तो , आम्ही , तुम्हीं , ते किंवा मी स्वत :, तूं स्वत :, तो स्वत :, आम्ही स्वत :, तुम्हीं स्वत : याबद्दलहि योजितात . जसें - म्या त्याला जेऊं घातलें मग आपण ( मी ) जेवावयास बसलों ; तूं मला खटपटीस लावून आपण ( तूं ) स्वस्थ बसलास ; त्यानें चोरी करावी आणि आपण ( त्यानें स्वत : ) चोर चोर म्हणून हाका मारीत सुटावें . याप्रमाणेंच अनेक वचनीं रुपे - आपण ( तुम्हीं ) येत असाल तर मी येईन इ० .
दरबारी भाषेंत बोलणारे राजे , सरदार , मोठे लोक , संपादक वगैरे प्रथमपुरुषीं एकवचनी बहुमानार्थानें स्वत : या अर्थी व सत्कारपूर्वक भाषणांत तूं या अर्थी आपण हा शब्द वापरतात . व संभाषणांत ज्याशीं संभाषण चाललें असेल त्याशिवाय अन्य म्हणजे तृतीय पुरुषासंबंधीं बोलतांनां एकवचनांत आपण शब्द योजतात . [ सं . आत्मन ; प्रा . अप्पणा - णे ; पं . गु . आपण ; सिं . पाण . ]
( विशेषेंकरुन ) मी , मी स्वत :, आम्ही किंवा आम्ही स्वत : यांच्या विषयीं आपण हा शब्द वापरतात . जसें - त्यांपाशीं मागितलें असतां तो आपणास देईल .
( प्रथमपुरुषीं अ . व . ) एका स्थानीं असलेले सर्व लोक ( बोलणारा धरुन ) किंवा त्यांना उद्देशून . सभ्य गृहस्थहो , आज आपण याठिकाणीं कां जमलों आहोंत हें सांगण्याचें कारण नाहीं . म्ह० आपणावरुन जग ओळखावें = आपल्यास जसें होतें तसें दुसर्‍यासहि होत असेल असें समजावें . आपणावर आणणें , वर्तविणें - केलेल्या कृत्यांचें यश किंवा श्रेय आपल्यावर घेणें . सांगतो हळुहळूच अचाटें । आपणाचवरि वर्तवितो । आपणास म्हणविणें - आपण मोठ्या योग्यतेचे , मोठे हुषार , निष्णात असें मिरविणें ; प्रौढी सांगणें . आपण होऊन - आपखुशीनें ; आत्मसंतोषानें ; स्वत : च्या प्रेरणेनें . मी आपण होऊन तुला हें बक्षीस देणार होतों . आपण या शब्दाला पयां , पां , पें , पेयां - हे प्रत्यय स्वत :; स्वत : स ; आपल्या स्वत : ला ; आपणास या अर्थी लागतात ( विशेषत : काव्यांतून ). तिआ न सांभाळिती । आपणपआं ते । - दाव ३१९ . चक्षुरुप राहिले आपणपां । - विपू ४ . २५ . जेया आपणपें सांडूनि कहीं । इंद्रियग्रामुवेरि येणें नाहीं । - राज्ञा ५ . १०४ . अहंकारु अहंत्वेसि मुरे । आपणपेची । - ऋ ६३ . तेही विसरले आपणपें । - उषा १८१५ . [ आपण + पैं ]

आपण     

A Sanskrit English Dictionary | Sanskrit  English
आपण  m. m. a market, a shop, [MBh.] ; [R.] ; [Kathās.]
waves, [MBh.]
आ   (fr. 4. + √ पण्) commerce, trade, [L.]

आपण     

आपणः [āpaṇḥ]   [आपण्-घञ्]
A market; shop. विपणापणवान् रम्यः [Mb.14.59.11;] भक्ष्यमाल्यापणानां च ददृशुः श्रियमुत्तमाम् [Mb.]
Trade, commercial commodity; पिहितापणोदया [Rām.2.48.37.]
A group of shopkeepers; शकटापण- वेशाश्च यानं युग्यं च सर्वशः [Mb.5.196.26.] -Comp.
-वीथिका   A row of stalls, market; [Rām.]
-वेदिका   A shopcounter.

आपण     

Shabda-Sagara | Sanskrit  English
आपण  m.  (-णः)
1. A market.
2. A shop.
E. आङ् before and पणि to trade, affix अच्.
ROOTS:
आङ् पणि अच्

आपण     

noun  आपणस्य दिनम् ।   Ex. अत्रस्य आपणं कदा अस्ति ।
ONTOLOGY:
अवधि (Period)समय (Time)अमूर्त (Abstract)निर्जीव (Inanimate)संज्ञा (Noun)
SYNONYM:
वीथि पन्यवीथि विपण
Wordnet:
malപൊതുപ്രവര്ത്തഹനം

Related Words

പൊതുപ്രവര്ത്തഹനം   आपण भिकारी, जीवु चोकारी   आपण मस्वें स्वर्ग पाहाचो   आपण सुखी, पसणें सुखी   आपण लोकांशीं, तसे लोक आपणाशीं   आपण करना, दुसर्‍यांक सोण्णा   आपण शेण खावुनु दुसर्‍या तोंडाक हातु पुसतो   आपण हागे   आपण चांगले तर जग चांगले   आपण गाढव जाल्यारि दुसर्‍यानि फटिरी बसल्यारि इत्या कोपका?   आपण तरी मरद, बाइलेक रांड करीद   आपण दुसऱ्याला साहाय्य केले तर दुसरा आपणाला करील   आपण नागवी, (नी) म्हणे पाहणारे लबाड   आपण सुखी जाल्यार जग सुखी   आपले स्तुतीचा डंका, आपला आपण वाजवूं नका   आपण करावे अन्याय, देवा घरी न्याय   आपण कामास लोटावें, कामानें आपणास लोटूं नये   आपण भले तर जग भलें, आपण मेलों जग बुडालें   आपण शाबूद तों दुनिया शाबूद   आपण बुडता, दुसर्‍याक पोटाळता   आपण माझे मायबाप आहांत   आपण यजमानाशीं वागावें तसे सेवकास शिकवावे   आपण स्वस्थ बसणें, परक्या श्रम देणें   कपड्याची ओज आपण राखिली तर आपली ओज कपडे राखतात   कुत्रें आपल्‍याला डसलें म्‍हणून काय आपण त्‍याला डसावें?   आपण भला तो जग भला   आपण मेले आणि (नी) जग बुडाले   आपण मेल्यावांचून स्वर्ग दिसत नाहीं   आपण शेण खायचे नि दुसर्‍याचें तोंड हुंगायचें   आपण कमाऊन आणावें, सोयर्‍याचें घर भरावें   आपण खातों अन्नासी, अन्न खाते आपणासी   आपण   आपण म्हणूं ती पूर्व दिशा   आपण हांसतों लोकाला, शेंबुड आपल्या नाकाला   कर्ज घेऊन आपण विसरतो, पण सावकार सदां स्‍मरतो   आपण आपल्यास (आपलें) जपावें नि दुसर्‍यास यश द्यावें   आपण कामास लोटावें, कामानें आपणांस लोटूं नये   अनुभव आपला आपण घ्यावा त्यापेक्षां दुसर्‍याचा पाहून शिकावा   काशीस गेल्‍याचें आपण सांगतो पण मांजर मारल्‍याचें सांगत नाहीं   आपण व्हावें ऐसे म्हणतों, ईश्र्वर इच्छी तैसे करतो   पैंठ   تہہ بازاری   বাজারি কর   ପଣ୍ୟକର   આપણ   आपण आपल्यास वानी, पण जग देतें गार्‍हाणीं   आपण कमावावें आणि वंशानें खावें   आपण करी चाळा, बोल ठेवी कपाळा   आपण करील तें काम, गांठी असेल तो दाम   आपण करूं पक, प्रारब्ध घडवी अनेक   आपण कळना, दुसर्‍यानें सांगिलें जायिना (साइना)   आपण कुंटो, दुस्याक म्हणता थांटो   आपण खायिना, दुसर्‍यांक दीना   आपण झाला खोटा, कुटुंबाला लावला बट्टा   आपण दोघे भाऊभाऊ, माझा कोंडा तुझे पोहे एके ठिकाणी ठेऊं आणि फुंकून फुंकून खाऊ   आपण नागडी (गांडी उघडी) कान्ना बुगडी   आपण नामा निराळा, धोपटी विठोबाच्या गळा   आपण बरो जाल्यारि जग बरें   आपण बुडून दुसर्‍यास बुडवितो   आपण भीक मागतो तो दुसर्‍यास काय देतो   आपण म्हणतों एक आणि होते भलतेंच   आपण विईना आणि सवत साहीना   आपण हंसें लोकाला शेंबूड आपल्या नाकाला   आपण हंसें लोकाला शेंबूड माझ्या नाकाला   आपण होऊन   आपण होऊन खोड्यांत पडणें   आपला नाश आपण न करावा   आपली ओळख आपण धरतो, तो आपणाला तुच्छ मानतो   आपलें जावें, आपण चोर व्हावें   आपले काम आपण करणें, दुसर्‍यावर चित्त न देणें   आपले खाऊन (जाऊन) आपण चोर   आपले जावें, आपण चोर व्हावें   आपल्या अन्नांत आपण माती कालविणें   आपल्या आपण   आला बायकोचा भाऊ, याहो आपण एका ताटीं जेवूं   ईश्र्वरास ठकवूं पहातो तो आपला आपण फसला जातो   केली रिकामी चौकशी, आपण राहिला उपवाशी   दुसर्‍याचे वेडेपणें, आपण चातुर्य शिकणें   पांच करतील तें आपण करावें   बायको गेली कर्जानें, आपण गेला व्याजानें   ज्‍याचा अनुभव त्‍याला, आपण काय बोला   दुद नासल्यारि दुदगाळि पाडि, आपण नासल्यारि जग पाडि   नवर्‍याला दिली थाळी, आपण घेतली ताटली, नाहीं वाटली!।   वाहत्या नदींत आपण एकाच पाण्यांत दोनदां पाय ठेऊं शकत नाहीं   आपणिकः   नंदी आपण पाषाणाचें, आपण देवा कशाचे?   देवा! आपण कशाचे? नंदी! आपण पाषाणाचे   घर भले की आपण भला   राजा एकीकडे आणि आपण भलतीकडे   येग साळू, आपण दोघी दळूं   दुसर्‍या सांगे ब्रह्मज्ञान, आपण कोरडा पाषाण   लोकांना बुडविलें आणि आपण अन्नवस्त्र मिळविलें   लोका सांगे ब्रह्मज्ञान, आपण कोरडा पाषाण   पाणी वाहण्याचा उसासा आणि आपण पारसा   नांव सांगावें लक्षापति, आपण भिक्षा मागत असावी   shop   सासू सांगे सुनेस बूध, आपण पी ऊन ऊन दूध   दुसर्‍या खातीर फोडूं काल्लो, पाय निसरूनु आपण पल्लो   लोकांनीं घातली सरी म्हणून आपण घालूं (नये) दोरी   भुंकतीं तीं द्यावीं भुंकों । आपण नये त्यांचे शिकों   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP