यथाऽऽत्ममायायोगेन नानाशक्त्युपबृंहितम् ॥ विलुंपन्विसृजन्गृण्हन्विभ्रदात्मानमात्मना ॥२७॥ ॥ ॥
॥ टीका ॥
तूं चिन्मात्र मायायोगें ॥ नहोऊनि जग होसी अंगें ॥ ब्रह्मा विष्णु रुद्रादि वेगें ॥ रूपें अनेगें तूं धरिसी ॥२८॥
नमोडतां सोनेपण ॥ जेवीं लेणें होय सुवर्ण ॥ तेवीं सोडुनी पूर्णपण ॥ जग संपूर्ण तूं होसी ॥२९॥
आपआपणावरी पाहे ॥ उत्पत्ति स्थिती दाविसी लय ॥ हे नानाशक्तिसमुदाय ॥ सद्रूपें स्वयें तूंचि होसी ॥३३०॥
ऐसें अलिप्तपणें क्रीडन ॥ स्वये क्रीडसी तूं आपण ॥ त्यां क्रीडनाचें लक्षण ॥ ऐक सावधान दृष्टांतें येणें ॥३१॥