आचार्यवरणम्

॥ ग्रहयज्ञांगभूतं आचार्यदिवरणंच करिष्ये ॥ आचार्यंसंपूज्य अमुकप्रवरान्वितोsमुकगोत्रोsमुकशर्मा अहं ॥ अमुकप्रवरान्वितममुकगोत्रोत्पन्नं ऋग्वेदांतर्गतशाकलशाखाध्यायिनमम्रुकशर्माणंब्राह्मणं अस्मिन्ग्रहयज्ञाख्येकर्मणि आचार्यंत्वां वृणे ॥ इतिवृत्वा प्रार्थयेत् ॥ आचार्यस्तुयथास्वर्गेशक्रादीनांबृहस्पति: ॥ तथात्वम्ममयज्ञेस्मिन्नाचार्योभवसुव्रता ॥ अस्ययागस्यनिष्पतौभव्म्तोभ्यर्थितामया ॥ सुप्रसन्नैश्चकर्तव्यंकर्मेदंविधिपूर्वकं ॥ इतिसंप्रार्थ्ययथाविभवमर्चयेत् ॥ आचार्त्य:व्रृतोस्मियथाज्ञानत:कर्मकरिष्यामीति वदेत् ॥ अनंतरंब्रह्मादिऋत्विजान् आसनगंधाद्युपचारैर्यथासंभवंपूजयेत् ॥
अथाचार्य: आचम्य पवित्रं धृत्वा प्राणानायम्य देशकालौसंकीर्त्य यजमानेन ग्रहयज्ञाख्ये कर्मणि वृतोहमाचार्यकर्म करिष्ये ॥ इतिसंकल्प्य ॥ पृथ्वित्वया० यज्ञकर्मसमारभे ॥ इत्यासनविधिंपुरुषसूक्तन्यासंजपंवाकृत्वा षडंगन्यासं विधाय ॥ कलशस्यमुखे० इतिकलशपूजांकृत्वा ॥ अपवित्र:पवित्रोवा० इतिपूजासंभान्प्रोक्ष्य आत्मानं च प्रोक्षेत् तत:यदत्रस्ण्स्थितंभूतंस्थानमाश्रित्यसर्वत: ॥ स्थानंत्यक्त्वातुतत्सर्वंयत्रस्थंतत्रगच्छतु ॥ अपक्रामंतुभूतानि पिशाचा:सर्वतोदिशं ॥ सर्वेषामविरोधेनयज्ञकर्म समारभे ॥ इतिगौरसर्ष्पान्विकीर्य ॥