वज्रपञ्जरस्तोत्रम्‌ - शिव उवाच ॥ वज्रपञ्जरकं ना...

शिव उवाच ॥
वज्रपञ्जरकं नाथ ब्रहि मे गणपप्रियम्‌ ॥
ज्ञानमयं महान्धस्य नाशकं सुखदायकम्‌ ॥१॥
गणेश उवाच ॥
आदौ नित्यविर्धि कृत्वा पूजयित्वा गजाननम्‌ ॥
वज्रपञ्जरकं ग्राह्यं सर्वांज्ञानमिनाशनम्‌ ॥२॥
त्रिनेत्रं गजास्यं चतुर्बाहुधारं परश्वादिशस्त्रैर्युतं भालचन्द्रम्‌ ॥
नराकारदेहं सदायोगशार्न्ति गणेशं भजे सर्ववन्द्यं परेशम्‌ ॥३॥
एवं ध्यात्वा गणेशानं मानसैरुपचारकै: ॥
पूजयेत्तं नमस्कृत्य धारयेद्वज्रपञ्जरम्‌ ॥४॥
बिन्दुरूपो वक्रतुण्डो रक्षतु मे परस्सदा ॥
देहांश्चतुर्विधान्स्तत्वान्स्तत्वाधारसनातन: ॥५॥
देहमोहयुतश्चेकदन्त: सोऽहंस्वरूपधृक्‌ ॥
देहिनं मां विशेषेण रक्षतु श्रमनाशनम्‌ ॥६॥
नानाबोधान्स्तथा देवो महोदर प्रतापवान्‌ ॥
रक्षतु मे सदाबोधानन्दसंस्थो ह्यहर्निशम्‌ ॥७॥
साख्यं रक्षतु सांस्येश: गजानन सुसिद्धिद: ॥
असत्येषु स्थितं मां स लम्बोदरश्च रक्षतु ॥८॥
सत्सु स्थितं सुमोहेन. विकटं मां परात्पर: ॥
रक्षतु भक्तवात्सल्यात्सदैवामृतधारक: ॥९॥
आनन्देषु स्थितं नित्यं रक्षतु मां समात्मक: ॥
विघ्नराजो महाविघ्नैर्नानाखेलकरप्रभु: ॥१०॥
अव्यक्तेषु स्थितं मा स घूम्रवर्णस्वरूपधृक्‌ ॥
रक्षतु मां सुखाकारसहज: सर्वपूजित: ॥११॥
स्वसंवेद्येषु सुस्थं मां गणेशं स्वस्वरूपधृक्‌ ॥
रक्षतु योगभावेन संस्थितो स्थाननायक: ॥१२॥
अयोगेषु स्थितं नित्यं रक्षतु मां गणेश्वर: ॥
निवृत्तिरूपधृक्‌ साक्षात्सुसमाधिसुखे रत: ॥१३॥
योगशान्तिधरो यान्तु रक्षतु योगसंस्थितम्‌ ॥
गणाधीश: प्रसन्नात्मा सिद्धिबुद्धिसमन्वित: ॥१४॥
पुरो मां गजकर्णश्च रक्षतु विघ्नहारक: ॥
आग्नेयां दक्षिणे भागे चिन्तामणिप्रतापवान्‌ ॥१५॥
पश्चिमे रक्षतु ढुण्ढिर्हेरम्बो वायुदिक्‌स्थितम्‌ ॥
विनायकश्चोत्तरे तु प्रमोद ऐशिदिक्‌स्थितम्‌ ॥१६॥
ऊर्ध्वं सिद्धिपति: पातु बुद्धीशोऽध: स्थितं सदा ॥
सर्वाङ्गेषु मय़ूरेश: पातु मां भक्तिलालस: ॥१७॥
यत्र यत्र स्थितं मां तु रक्षतु योगपस्सदा ॥
परशुपाशसंयुक्तो वरदाभयधारक: ॥१८॥
इदं गणपते: प्रोक्तं वज्रपञ्जरकं परम्‌ ॥
धारयस्व महादेव विजयी त्वं भविष्यसि ॥१९॥
य इदं पञ्जरं धृत्वा यत्र कुत्र स्थितो भवेत्‌ ॥
न तस्य जायते क्वापि भयं नानास्वभावजम्‌ ॥२०॥
य: पठेत्‌ पञ्जरं नित्यं स ईप्सितमवाप्नुयात्‌ ॥
वज्रसारतनुर्भूत्वा चरेत्सर्वत्र मानव: ॥२१॥
त्रिकालं य: पठेत्‌ नित्यं स गणेश इवापर: ॥
निर्विघ्नस्सर्वकार्येषु ब्रह्मभूतो भवेन्नर: ॥२२॥
य: श्रुणोति गणेशस्य पञ्जरं वज्रसंज्ञकम्‌ ॥
आरोग्यादिसमायुक्तो भवति गणपप्रिय: ॥२३॥
धनं धान्यं पशुं विद्यां आयुष्यं पुत्रपौत्रकम्‌ ॥
सर्वसंपत्समायुक्त: ऐश्वर्यं पठनाल्लमेत्‌ ॥२४॥
न भयं तस्य वज्रात्तु चक्रात्छूलात्मवेत्‌ कदा ॥
शङ्करादे: महादेव पठनादस्य नित्यश: ॥२५॥
यं यं चिन्तयते मर्त्य: तं तं प्राप्नोति शाश्वतम्‌ ॥
पठनादस्य विघ्नेशपञ्जरस्य निरन्तरम्‌ ॥२६॥
लक्षावृत्तिकृतेनैव सिद्धपञ्जरको भवेत्‌ ॥
स्तम्भयेत्‌ सोऽपि सूर्ये तु ब्रह्माण्डं वशमानयेत्‌ ॥२७॥
एवमुक्त्वा गणेशानोऽन्तर्दधे मुनिसत्तम ॥
शिवो देवादिभिर्युक्तो हर्षित: सम्बभूव ह ॥२८॥
लक्षावृत्तिं चकारासौ यथाविधिपरायण: ॥
सिद्धपञ्जरको स्तोत्रं भूत्वा यदा वधकदैत्यपम्‌ ॥२९॥
गणेशं मनसा ध्यात्वा कृत्वा युद्धं सुदारुणम्‌ ॥
त्रिशूलेनान्धकं सोऽपि विव्याध गर्वसंयुतम्‌ ॥३०॥
एवमन्धकदैत्येशं जित्वा शम्भु: प्रतापवान्‌ ॥
देवान्संस्थापयामास स्वस्थनेषु सुनिर्मयात्‌ ॥३१॥
विश्वं च धर्मसंयुक्तं चकार शङ्करस्स्वयम्‌ ॥
मार्गशीर्षव्रतेनैव पञ्जरेण समन्वित: ॥३२॥
इदमन्धकनाशार्थं चरित्रं य: श्रुणोति च ॥
पठते स लभते प्रीतिं गणेशे सर्वसिद्धये ॥३३॥
इति श्रीमदान्त्येपुराणोपनिषदि मौ० म० ॥अ० धू०॥

॥ वज्रपञ्जरस्तोत्नं संपूर्णम्‌ ॥