विष्णुकृतं गणेशस्तोत्रम् - नारायण उवाच ॥ अथ विष्णु:...

नारायण उवाच ॥
अथ विष्णु: सभामध्ये सम्पूज्य तं गणेश्वरम् । तुष्टाव परया भक्त्या सर्वविघ्नविनाशकम् ॥१॥
विष्णुरुवाच ॥
ईश
त्वां स्तोतुमिच्छामि ब्रह्मज्योति: सनातनम् । निरूपितुमशकोऽहमनुरूपमनीहकम् ॥२॥
प्रवरं सर्वदेवानां सिद्धानां योगिनां गुरुम् । सर्वस्वरूपं सर्वेश्म ज्ञानराशिस्वरूपिणाम् ॥३॥
अव्यक्तमक्षरं नित्यं सत्यमात्मस्वरूपिणम् । वायुतुल्यातिनिर्लिप्तं चाक्षतं सर्वसाक्षिणम् ॥४॥
संसारार्णवपारे च मायापोते सुदुर्लमे । कर्णधारस्वरूपं च भक्तानुग्रहकारकम् ॥५॥
वरं वरेण्यं वरदं वरदानामपीश्वरम् । सिद्धं सिद्धिस्वरूपं च सिद्धिदं सिद्धिसाधनम् ॥६॥
ध्यानातिरिक्तं ध्येयं च ध्यानासाध्यं च धार्मिकम् । धर्मस्वरूपं धर्मज्ञं धर्माधर्मफलप्रदम् ॥७॥
बीजं संसारवृक्षाणामड्‍कुरं च तदाश्रयम् । स्त्रीपुन्नपुंसकानां च रूपमेतदतीन्द्रियम् ॥८॥
सर्वाद्यमग्रपूज्यं च सर्वपूज्यं गुणार्णवम् । स्वेच्छया सगुणं ब्रह्म निर्गुणं चापि स्वेच्छया ॥९॥
स्वयं प्रकृतिरूपं च प्राकृतं प्रकृते: परम् । त्वांस्तोतुमक्षमोऽनन्त: सहस्रवदनेन च ॥१०॥
नक्षम: पञ्चवक्त्रश्च न क्षमश्चतुरानन: । सरस्वती न शक्ता च न शक्तोऽहं तव स्तुतौ ॥ न शक्ताश्च चतुर्वेदा: के वा ते वेदवादिना: ॥११॥
इत्येवं स्तवनं कृत्या सुरेशं सुरसंसदि । सुरेशश्च सुरै: सार्द्धं विरराम रमापति: ॥१२॥
इदं विष्णुकृतं  स्तोत्रं गणेशस्य च य: पठेत् । सायंप्रातश्च मध्याहे भक्तियुक्त: समाहित: ॥१३॥
तद्बिघ्नीघ्नं कुरुते विघ्नेश: सततं मुने । वर्धते सर्वकल्याणं कल्याणजनक: सदा ॥१४॥
यात्राकाले पठित्वा तु यो याति भक्तिपूर्वकम् । तस्य सर्वाभीष्टसिद्धिर्भवत्येव न संशय: ॥१५॥
तेन दृष्टं च दु:स्वप्नं सुस्वप्नमुपजायते । कदापि न भवेत्तस्य ग्रहपीडा च दारुणा ॥१६॥
भवेद् विनाश: शत्रूणां बन्धूनां च विवर्धनम् । शश्वद्विघ्नविनाशश्च शश्वत् सम्पद्विवर्धनम् ॥१७॥
स्थिरा भवेद्‍ गृहे लक्ष्मी: पुत्रपौत्रविवर्धिनी । सर्वैश्वर्यमिह प्राप्त ह्यन्ते विष्णुपदं लभेत् ॥१८॥
फलं चापि च तीर्थानां यज्ञानां यद् भ वेद् ध्रुवम् । महतां सर्वदानानां श्रीगणेशप्रसादत: ॥१९॥
इति श्रीब्रह्मवैवर्ते विष्णुकृतं गणेशस्तोत्रं सम्पूर्णम् ।