उच्छिष्टगणेशस्तवराजस्तोत्रम् - देव्युवाच ॥ पूजान्ते ह्य...

देव्युवाच ॥
पूजान्ते ह्यनया स्तुत्या स्तुवीत गणनायकम्  ॥ नमामि देवं सकलार्थदं तं सुवर्णत्रंर्ण भुजगोपवीतम् । गजाननं भास्करमेकदन्तं लम्बोदरं वारिभवासनं च ॥१॥
केयूरिणं हारकिरीटजुष्टं चतुर्भुजं पाशवराभयानि ॥ सृणिं च हस्ते गणपं त्रिनेत्रं समाचरत्स्त्रीयुगलेन युक्ताम् ॥२॥
षडक्षरात्मानमनल्पभूषं मुनीश्वरैर्भार्गवपूर्वकैक्श्च ॥ संसेवितं देवमनाथकल्पं रूपं मनोज्ञं शरणं प्रपद्ये ॥३॥
वेदान्तवेद्यं जगतामधीशं देवादिवन्द्यं सुकृतैकगम्यम् ॥ स्तम्बेरमास्यं न च चन्द्रचूडं विनायकं तं शरणं प्रपद्ये ॥४॥
भवाख्यदावानलदह्यमानं भक्तं स्वकीयं परिषिं चते य: ॥ गण्डस्त्रुताम्भोधिरनन्यतुल्यं वंदे गणेशं च तमोरिनेत्रम् ॥५॥
शिवाय मौलाववलोक्य चन्द्रं सुशुण्डया मुग्धतया स्वकीयम् ॥ भग्रं विषाणं परिभाव्य चित्ते आकृष्टचन्द्रो गणपोऽवतां न: ॥६॥
पितुर्जटाजूटजटे सदैव भागीरथी तत्र कुतूहलेन ॥ विहर्तुकाम: स महीध्रपुत्र्या निवारित: पातु सदा गजास्य: ॥७॥
लम्बोदरो देवकुमारसडघै: क्रीडन्कुमारं जितवान्निजेन ॥ करेण चोत्तोल्य ननर्त रम्यं दन्तावलास्यो भयत: स पायात् ॥८॥
आगत्य योच्यैर्हरिनामधेयं ददर्श तत्राशु करेण तच्च ॥ उद्धर्तुमिच्छन्विधिवादवाक्यं मुमोच भूत्वा चतुरो गणेश: ॥९॥
निरन्तरं संस्कृतदानपट्टे लग्रां तु गुञ्जद्भमरावलिं वै ॥ तं श्रोत्रतालैरपसारयन्तं स्मरेद्रजास्यं निजह्लत्सरोजे ॥१०॥
विश्र्वेशमोलिस्थित जन्हुकन्याजलं गृहीत्वा जलपुष्करेण ॥ हरं सलीलं पितरं स्वकीयं प्रपूजयन्हस्तिमुख: स पायात् ॥११॥
स्तम्बेरमास्यं घुसृणाड्ररागं सिंदूरपूरारुणकान्तकुम्भम्॥ कुचन्दनाश्लिष्टकरं गणेशं ध्यायेत्स्वचित्ते सकलेष्टदन्तम् ॥१२॥
स भीष्ममातुर्निजपुष्करेण जलं समादाय कुचौ स्वमातु: ॥ प्रक्षालयामास षडास्यपीतौ स्वार्थं मुदेऽसौ कलभाननोऽस्तु ॥१३॥
त्तिश्चाड्रनागं शिशुभावभासं केनापि सत्कारणतो धरित्र्याम् ॥ वक्तारमाद्यं नियमादिकानां लोकैकवन्द्यं प्रणभामि विघ्रम् ॥१४॥
आलिड्रिते चारुरुचा मृगाक्ष्या सम्भोगलोलं मदविह्ललाड्रम् ॥ विघ्नौघविध्वंसनसक्तमेकं नमामि कान्तं द्बिरदाननं तम् ॥१५॥
हेरम्ब उद्यद्रविकोटिकान्त: पञ्चाननेनापि प्रविचुन्तहास्य: ॥ मुनीन्सुरान्भक्तजनांश्र्च सर्वान् स पातु रथ्यायु सदा गजास्य: ॥१६॥
द्वैपायनोक्तानि स निश्चयेन स्वदन्तकोटया निखिलं लिखित्वा ॥ दन्तं पुराणं शुभमिन्दुमौलिं तपोभिरुग्रं मनसा स्मरामि ॥१७॥
क्रीडातटान्ते जलधाविधास्ये वेलाजले लम्बपति: प्रभीत: ॥ विचिन्त्य कस्येति सुरास्तदा तं विध्नेश्वरं वाग्भिरभिष्टुवन्ति ॥१८॥
वाचां निमित्तं स निमित्तमात्रं पदं त्रिलोक्याददत्स्तुतीनाम् ॥ सर्वैश्च वन्द्य: न च तस्य वन्द्य: स्थाणो: परं रूपमसौ स पायात् ॥१९॥
इमां स्तुतिं य: पठतीह भक्त्या समाहितप्रीतिरतीवशुद्ध: ॥ संसेव्यते चेन्दिवरया नितान्तं दारिद्यसड्‍घं स विदारयेन्न: ॥२०॥

इति रुद्रयामलतन्त्रे हरगौरीसंवादे उच्छिष्टगणेशस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥