संतवर्णनपर

५७०.
संत देखता दृष्टी । वृत्ति जाली उफराटी । हारपल्या अवघ्या गोष्टी । पडिले मौन ॥१॥
दृश्याचे लोपले भान । द्वैताचे उठले ठाण । ब्रह्मानंदसुखे गगन । भरोनी ठेले ॥२॥
मनासी जाहले ठक । डोळीया पडले टक । देखोनि अखंड एक । स्वरूप डोळा ॥३॥
शब्द निःशब्द झाला । निवृत्तीसी सामावला । सुमनाचा ध्यास तुटला । जयाचे ठायी ॥४॥
बहिणीस लागता संतसंग । संतप्रेमा अंतरंग । सकळाचा होऊनी भंग । अखंड ठेली ॥५॥