पहा तुर्येचे वरुतें । भ्रमरगुफेचे खालते ।
समरुपान सरते पुरते । चहुंकडे ॥३॥
टीका
पहातां तुर्येचे वरुते । भ्रमरगुंफेचे खालते । समरुप ठाकलें तें । आत्मरुप ॥१॥
गगनाचा जालीया ग्रास । जाय पहाणे पण लयास । नामरुप गुणाभास । उरला कोठें ॥२॥
प्रथम वायु सर्व घन । तेथ जे लहरी निर्माण । तेणें जालें पोकळपण । गगन ते ॥३॥
वारिया पोटीं गगन । सगुणा दावी जें निर्गुण । ज्याचें नि तुणारु सगुण । विश्वलहरी ॥४॥
ऐसीया वरियाची सिद्धी । पावोनि महाभक्ता समाधी । वस्तुचिया होवोनि धुंदी । आनंदमग्न ॥५॥
वारें झणकार करी । रामनाम जयजयकारी । सांडोनि वाचाया चत्वरी । समाचि जाले ॥६॥
हरीवांचें हरीचा गजर । पहात चालिला अहोरात्र । यथा तुरियेचे वर । समाचि वस्तु ॥७॥
रुप तेंचि जालें नाम । नाम तेंचि स्वरुपब्रह्मा । नामीं संचले अनाम । नामीं कैंचे ॥८॥
रामनाम सर्वागाळे । न ये आकाशाही मेळे । आकाशिया पैल आतळे । साधकासी ॥९॥
येथोनि आतुडे ही वाट श्रीगुरुकृपें अवचट । नामीं स्वरुप घनदाट । समाचि जालें ।\१०॥
समनामीं समाचि वस्तु । जेथ नुरे पाहे द्वैतु । जरी कां प्रसन्न सग्दुरुनाथु । प्रचित ये ॥११॥
श्रोत्रवाणी चक्षु पैल । नाम पाहातां सोज्वळ । जेथ उपाधी चंचळ । विलया गेली ॥१२॥
जेथ पानोहे विषम । ते तो अवघेचि सम । जे कां आगम निगम । दावीचना ॥१३॥
चहु शुन्येंअ समचि जालीं । तेथिची विषमता निमाली । एक वस्तुचि व्यापिली । अनादी जे ॥१४॥
चारी शुन्याचा विस्तार । तेचि अखिल चराचर । एकतत्त्व परात्पर । होवोनि ठेले ॥१५॥
एक नाम ते श्रीहरि । आदिअंती पहाले कुसरी । द्वैत नाम पाहातां दुरी । दुगवले ॥१६॥
जीवशिवासी जो सभा । म्हणोनि तो हरी आत्मा जेथ सकळही विषमा । लाही जाली ॥१७॥