ननु [nanu] ind. (Originally a combination of न and नु, now used as a separate word) A particle implying:
Inquiry or interrogation; ननु समाप्तकृत्यो गौतमः
[M.4.] Surely, certainly, indeed, is it not indeed (with an interrogative force); यदाऽमेधाविनी शिष्योपदेशं मलिनयति तदाचार्यस्य दोषो ननु
[M.1.] Of course, indeed, certainly (अवधारणम्); उपपन्नं ननु शिवं सप्तस्वङ्गेषु
[R.1.6;] त्रिलोकनाथेन सदा मखद्विषस्त्वया नियम्या ननु दिव्यचक्षुषा 3.45.
It is used as a vocative particle meaning 'O', 'Oh',; ननु मानव Dk.; ननु मूर्खाः पठितमेव युष्माभिस्तत्काण्डे
[U.4.] It is used in propitiatory expressions in the sense of 'pray', 'be pleased'; ननु मां प्रापय पत्युरन्तिकम्
[Ku.4.32.] It is sometimes used as a corrective word like the English 'why' or 'I say'; ननु पदे परिवृत्य भण
[Mk.5;] ननु भणामि चिन्तित उपाय इति
[V.2.] ; ननु भवानग्रतो मे वर्तते
[Ś.2;] ननु विचिनोतु भवान्
[V.2.] In argumentative discussions ननु is frequently used to head an objection or advance a contrary proposition (generally followed by उच्यते); नन्वचेतनान्येव वृश्चिकादिशरीराणि अचेतनानां च गोमयादीनां कार्याणीति उच्यते Ś.B.