|
To COMMAND , v. a.
(Give orders, enjoin) आज्ञा in caus. (-ज्ञापयति-यितुं), समाज्ञा, आदिश् (c. 6. -दिशति -देष्टुं), समादिश्, सन्दिश्, व्यादिश्,प्रतिसन्दिश्, चुद् (c. 10. चोदयति -यितुं), अभिचुद्, प्रकॢप् (c. 10. -कल्पयति -यितुं). —
(Govern, hold in subjection) शास् (c. 2. शास्ति, शासितुं), ईश् (c. 2. ईष्टे, ईशितुं), वशीकृ, अभिभू, निग्रह् (c. 9. -गृह्लाति -ग्रहीतुं); ‘to command one's passions,’ इन्द्रियाणिसंयम् (c. 1. -यच्छति -यन्तुं). —
(Have authority over any thing) अधिष्ठा (c. 1. -तिष्ठति -ष्ठातुं). —
(Overlook) अवलोक् (c. 10. -लोकयति-यितुं), निरीक्ष् (c. 1. -ईक्षते -क्षितुं). ROOTS: आज्ञा(ज्ञापयतियितुं)समाज्ञाआदिश्दिशतिदेष्टुंसमादिश्सन्दिश्व्यादिश्प्रतिसन्दिश्चुद्चोदयतियितुंअभिचुद्प्रकॢप्कल्पयतिशास्शास्तिशासितुंईश्ईष्टेईशितुंवशीकृअभिभूनिग्रह्गृह्लातिग्रहीतुंइन्द्रियाणिसंयम्यच्छतियन्तुंअधिष्ठातिष्ठतिष्ठातुंअवलोक्लोकयतिनिरीक्ष्ईक्षतेक्षितुं COMMAND , s.
(Order) आज्ञा, आदेशः, आज्ञप्तिः, निदेशः, निर्देशः, नियोगः,शासनं, शास्तिःf., शिष्टिःf., चोदनं, वचनं, प्रयुक्तिःf., नियमः, प्रेरणं-णा, मतं, अववादः; ‘obedient to commands,’ आज्ञाकरः -री -रं;‘word of command,’ निदेशः. —
(Authority, power, right of commanding) अधिकारः, अधिकारित्वं, प्रभावः, प्रभुत्वं, आधिपत्यं,अध्यक्षता, अधिष्ठातृत्वं. —
(Subjection) वशं, अधीनता. —
(Command of an army) सैनापत्यं; ‘under one's command,’ वशीकृतः-ता -तं, वशीभूतः -ता -तं, वशङ्गतः -ता -तं, स्वाधीनः -ना -नं; ‘to bring any thing under one's command,’ आत्मवशं नेतुं;‘self-command,’ आत्मसंयमः, अन्तर्यमनं. Particles of com- mand, परं, परमं. ROOTS: आज्ञाआदेशआज्ञप्तिनिदेशनिर्देशनियोगशासनंशास्तिशिष्टिचोदनंवचनंप्रयुक्तिनियमप्रेरणंणामतंअववादआज्ञाकररीरंअधिकारअधिकारित्वंप्रभावप्रभुत्वंआधिपत्यंअध्यक्षताअधिष्ठातृत्वंवशंअधीनतासैनापत्यंवशीकृततातंवशीभूतवशङ्गतस्वाधीननानंआत्मवशंनेतुंआत्मसंयमअन्तर्यमनंपरंपरमं
|