मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|भजन|अवतार वाणी|

अवतारवाणी - भजन संग्रह ३७

संपूर्ण अवतारवाणी या पवित्र काव्यात्मक ग्रंथरूपी भजनांची रचना शेहनशाह सत्गुरू बाबा अवतारसिंहजी महाराजांच्या मुखारविंदातून पंजाबी भाषेत झाली. या दैवी ग्रंथाला अलौकीक लोकप्रियता लाभली.


एक तूं ही निरंकार (३६१)

रवि शशी अन तारे ज्याच्या आज्ञेचे पालन करिती ।

बळे जयाच्या स्थिर ही धरती पाऊस धाराही पडती ।

शब्दामाजी आग बनविली माता करी तो अग्नीला ।

वायु जीव आकाश चालवी फिरवी या नऊ सृष्टीला ।

लपून हा सर्वास नाचवी ऐसी असे याची लीला ।

'अवतार' जाणूनी ऐशा हरिला वंदन करी सदा याला ।

*

एक तूं ही निरंकार (३६२)

ज्या तेजातून जग निर्मियले तेज पवित्र ते जाणा ।

ज्या ईशाची ज्योत मानव महा ज्योतीला त्या जाणा ।

थेंब एक तू समींदराचा जाणील तोची असे महान ।

अंश जयाचा तयात मिळणे ते तू सागर स्वरूप जाण ।

निरंकाराचा अंश नरा तू निरंकार जाणुन घेई ।

'अवतार' भेद जर असे मिळविणे शरण जाय सदगुरुपायी ।

*

एक तूं ही निरंकार (३६३)

दिले वचन तू विसरून गेला विसरलास तूं सर्व करार ।

तन मन धन मोहजाळी फसूनी जीवन ते केले बेकार ।

ज्याने निर्मिली सृष्टी सारी स्वामी सत्य हा सृजनहार ।

कायम दायम संगी साथी सत्य सर्व ठायी निरंकार ।

सुख संपत्ती ज्याने दिधली मानी तयाचे तू आभार ।

क्षणोक्षणी या पूण गुरुची महिमा गावी म्हणे 'अवतार' ।

*

एक तूं ही निरंकार (३६४)

गाफील होऊन अरे मानवा अमुल्य समया घालवीसी ।

गाफील होऊन अरे मानवा जग पालन ना ओळखीसी ।

गाफील होऊन अरे मानवा कां मिथ्या करिसी बहाणा ।

गाफील होऊन अरे मानवा कां न जाणीसी निज धामा ।

बहुमुल्य या नर जन्माची किंमत ना कळली तुजला ।

'अवतार' गुरुज्ञानावाचोनी जन्म निरर्थक घालविला ।

*

एक तूं ही निरंकार (३६५)

नाशिवंत या शरीरामाजी दोन दिसाचा तु अतिथी ।

नाशिवंत या शरीरामाजी दुःख भोगणे लागे अती ।

नाशिवंत या शरीरामाजी खोटा कां धरिसी अभिमान ।

नाशिवंत या शरीरामाजी विसरूनी तु गेलास ठिकाण ।

नाशिवंत या शरीरामाजी राहुन विसरू नको निज धाम ।

तुझे तुला 'अवतार' दाखवी अजर अमर अविनाशी धाम ।

*

एक तूं ही निरंकार (३६६)

बहुमोल तुझे घर आहे एकरस जे राहे सदा ।

बहुमोल या तुझ्या घराला सूर्य चंद्र नाही उपमा ।

बहुमोल या तुझ्या घराला लागे ना पाऊस वारा ।

बहुमोल तव घरामध्ये या दुःख चिंतेला ना थारा ।

ऐसे हे तव घर अविनाशी केवळ सदगुरु दाखवितो ।

'अवतार' गुरु ते क्षणात एका अजर अमर घर दाखवितो ।

*

एक तूं ही निरंकार (३६७)

निजघर जो मानव ना जणी जीवन त्याचे व्यर्थ असे ।

निजघर जो मानव ना जाणी यमराजा त्या मारीत असे ।

निजघर जो मानव ना जाणी पदोपदी ठोकर खातो ।

निजघर जो मानव ना जाणी चौर्‍याऐंशी चक्कर फिरतो ।

लाख चौर्‍याऐंशी लागे फिरणे घर नाही जाणीले जरी ।

आदि अनादी सत्य घराचे ज्ञान गुरु 'अवतार' करी ।

*

एक तूं ही निरंकार (३६८)

विचार केला कां तू मानवा रूप व यौवन दिले कुणी ।

विचार केला कां तूं मानवा सुख सुविधा हे दिले कुणी ।

दिले जयाने सुख संपत्ती कोण असे याचा दाता ।

विचार केला कां तु प्राण्या कोण असे याचा कर्ता ।

भोग विलासामाजी प्राण्या व्यर्थ जन्म घालवू नको ।

'अवतार' भेद जाणी गुरुकरवी लख चौर्‍याऐंशी भोगू नको ।

*

एक तूं ही निरंकार (३६९)

मंत्र तंत्र अन पाठ व पूजा कोणी प्रसाद दान करी ।

पुराण संध्या अन गायत्री कुराण लाखो पठण करी ।

लाख करोडो वेष धरुनी साधन संयम करी हजार ।

रोज व्रत उपवास धरी अन बांग देऊनी करी पुकार ।

निज धर्माचे पालन करुनी निश्चय पूर्ण करी नमाज ।

'अवतार' जीवाला मिळे न मुक्ती गुरु न दावी जर हे राज ।

*

एक तूं ही निरंकार (३७०)

मिळेल जर संकेत गुरुचा परम धाम त्या मिळे नरा ।

मिळेल जर संकेत गुरुचा कृपा पात्र तो होय खरा ।

जीवात्मा सदगुरु कृपेने मिळवी तो बंधन मुक्ती ।

गुरु कृपेने जीवात्माला सौख्य धाम होईल प्राप्ती ।

एक इशार्‍यानेच गुरुच्या राम कृष्ण झाले अवतार ।

गुरु इशारार्‍यानेच मनुष्य होतो देवाचा 'अवतार' ।

N/A

References : N/A
Last Updated : July 22, 2009

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP