मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|भजन|अवतार वाणी|

अवतारवाणी - भजन संग्रह २१

संपूर्ण अवतारवाणी या पवित्र काव्यात्मक ग्रंथरूपी भजनांची रचना शेहनशाह सत्गुरू बाबा अवतारसिंहजी महाराजांच्या मुखारविंदातून पंजाबी भाषेत झाली. या दैवी ग्रंथाला अलौकीक लोकप्रियता लाभली.


एक तूं ही निरंकार (२०१)

मिथ्या सारा जगत पसारा प्रभुभेटी आहे सत्य ।

सत्यमार्ग दर्शवीला ज्याने वंदन त्या करणे सत्य ।

परम सत्य आहे ज्यापाशी त्यासंगे राहणे सत्य ।

असे जाण ज्याला सत्याची सकल कर्म ज्याचे सत्य ।

मिथ्या माया प्रभु हा सत्य करिल जो या संगे प्रीत ।

पुनजन्म 'अवतार' न त्याला हीच पुरातन आहे रीत ।

*

एक तूं ही निरंकार (२०२)

दृष्यमान ही माया मिथ्या खाणे पिणे असे मिथ्या ।

सुतदारा अन कुंटुंबासवे करणे प्रेम असे मिथ्या ।

महान माड्या सर्वही मिथ्या आवागमन जगी मिथ्या ।

कर्म धर्म हे सारे मिथ्या ग्रंथ पोथी वचन मिथ्या ।

मायाजाळी जो नर फसला जाणाव तो संसारी ।

निरंकार हा ज्याने जाणीला तो 'अवतार' निरंकारी ।

*

एक तूं ही निरंकार (२०३)

पहा पह अहो हे जगवासी स्मशान पूजा करताती ।

उत्तप मानव जन्म मिळुनी असुनि दैवतांना पूजीती ।

ज्ञानाचे भांडार सोडुनी लोक पुजीती वेद पुराण ।

अनादी पासुन मानवास या मानव देई प्रभुचे ज्ञान ।

गृहस्थी जीवन सोडुन प्राण्या वनांतरी जाणे नाही ।

'अवतारी' सदगुरु कृपेवाचूनी हरि दर्शन होणे नाही ।

*

एक तूं ही निरंकार (२०४)

सार्थ जन्म ना होई प्राण्या नाना कर्मे केली जरी ।

नसे नफा करूण लाखो माया तु लुटविली जरी ।

नसे नफा पाषाणापुढती मस्तक नित्य घासण्याने ।

तिळभर सुद्धां नसे फायदा घंटेमधील निनादाने ।

चौर्‍याऐंशीच्या फेंर्‍यामधूनी तरी न सुटणे शक्य तुला ।

'अवतार' सर्व हे मिथ्या जोवर नाही जाणीले सत्याला ।

*

एक तूं ही निरंकार (२०५)

मुसलमान जाऊनी मंदिरी कलमा ना ऐकवूं शके ।

जाऊनीया हिंदु गुरुद्वारी राम भजन ना गाऊ शके ।

शिख कोनी जाऊनी मशिदी वाहे गुरु ना बोलू शके ।

मंदिरात येऊन ईसाई गॉड गॉड ना बोलू शके ।

पूर्ण सदगुरु धर्म जातीचे झगडे सारे संपवीतो ।

'अवतार' गुरु या चहूं वर्णाना एका ठायी बसवीतो ।

*

एक तूं ही निरंकार (२०६)

कोण आणीतो गगनामाजी सूर्य चंद्रमा तार्‍यांना ।

नित्य बदलते हवामान जे कोन आणीतो या ऋतुंना ।

सुंदर ऐसे रो पदर्थ कोन पुरवीतो प्राण्यांना ।

दूध घृत अन् मधू शर्करा बनवी कोन या वस्तूंना ।

विचारी मना सकल वस्तु या कोण असे तुज पुरवीता ।

अंगसंग 'अवतार' असा जो पाहिलास कां तू दाता ।

*

एक तूं ही निरंकार (२०७)

धोबी धुवीता मलीन कपडे मनी विचार न आणी कदा ।

अपराध्याला क्षंआ करीता थकत नसे सदगुरु कदा ।

सदगुरु पूरा अपराधीचे दोष कधी आणी न मनी ।

उच्च नीच जती धर्माचा भेद कधी न धरी मनी ।

अलौकिक हे ज्ञान मिळवी तो गुरुला जो वंदन करीतो ।

'अवतार ' म्हणे तो क्षणात एका दर्शन प्रभुचे मिळवीतो ।

*

एक तूं ही निरंकार (२०८)

रवि न पाहे शेत कुणाचे समान देत असे किरणा ।

कुरुप मनोहर शशी न पाहे देई चांदणे सकलांना ।

उच्च नीच पाहे ना पानी तहान शमवी सकलांची ।

वायु सुखवी सकल जीवांणा भेदभाव ना त्यापाशी ।

ऐसीयापरी सदगुरु जगती सकलांचा स्वीकार करी ।

'अवतार' म्हणे तो असो कुणीही सर्वाना घेई पदरी ।

*

एक तूं ही निरंकार (२०९)

गोष्ट आपुली स्वयें सांगतो तीर्थस्नाने बहु केली ।

उंच उंच स्वरे आळवूनी कथा ऐकली ऐकवीली ।

जाऊन धर्मस्थानावरती पुण्यदानही बहू केले ।

तरिही मज न समज मिळाली मस्तक जरी हे घाशीयले ।

पुरा सदगुरु असा मिळाला गोष्ट एक समजावीली ।

'अवतार' म्हणे ही एकच गोष्ट माझ्या मनामध्ये बसली ।

*

एक तूं ही निरंकार (२१०)

कोणी म्हणती धुम्रपान अन् पान सुपारी खाणे पाप ।

कोणी म्हणती मांस मच्छीला हात लाविणे आहे पाप ।

कोनी म्हणे कुणाचे उष्टे खाणे अन देणेही पाप ।

कोणी म्हणती मानव चरणी शीस झुकवीणे आहे पाप ।

पाप पूण्य या झगड्यामाजी भुलला हा सारा संसार ।

'अवतार' म्हणे की तरेल तोची ज्याने जाणीला निरंकार ।

N/A

References : N/A
Last Updated : July 22, 2009

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP