-
तृह् f.
cl. 7. (Impv. तृणे॑ढु; Subj. pl. तृण॑हान्; aor. अतृहम्, [AV.] ; अतर्हीत्, [Bhaṭṭ.] ; अतृक्षत्, [Durgād.] ; pf. ततर्ह, [AV.] ; pr. p. nom. m.तृंह॑त्, [RV. x, 102, 4] ; f.du. °हती॑, [ŚBr. xii, 2, 2, 2] ; ind.p. तृढ्वा॑Pass. pl. तृह्य॑न्ते, p. °ह्य॑माण, [AV.] ; cl. 6. तृहति, तृंह्°, [Dhātup.] ) to crush, bruise, [RV.] ; [AV.] ; [TS. i, 5, 7, 6] ; [ŚBr.] ; [Bhaṭṭ.] : Desid. तितृक्षति, तितृंहिषति, [Pāṇ. 1-2, 10] ; [Siddh.] ; cf. वि-; त॑र्हण, तृंहण, तृढ॑.
-
तृह् [tṛh] 7. P., 1 U., 6 P. (तृणेढि, तर्हयति-ते, तृहति, तृढ; desid. तितृक्षति, तितर्हिषति, तितृंहिषति) To injure, hurt, kill, strike; न तृणेह्मीति लोकोऽयं मां विन्ते निष्पराक्रमम् [Bk.6.39;] (तानि) तृणेढु रामः सह लक्ष्मणेन 1.19.
Site Search
Input language: