माहेरच्या वाटं कशाची कुजबुज
माझ्या ग मनामधी बंधुरायाचं हितगुज ।
माझा ग बंधुराया नाही पुसून गेला गावा
हुरहुर वाटे मना चैन पडेना माझ्या जिवा ।
पहाटेच्या पार्यामंदी वारं सुटलं थंडगार
बंधूच्या आठवणी मनी वाटते हुरहूर ।
बंधुजी घेतो चोळी भावज करीते पुढं पुढं
दोघांच्या विचारानं माझ्या चोळीला रंग चढं ।
आईबापांच्या माघारी लेक माहेराला गेली
भावज गुजरीनं तिला धर्मशाळा दाखविली ।
माहेरचं डोंगर मले दिसे निया निया
डोंगरातून नदी बाई वाहे खय खया ।
नदी काठावर आंबराई तुह्य बन
आंबराईमंधी बाई माहे माहेरधन ।
माह्या माहेराची वाट खारीक खोबर्याची वाटी
मह्या बापानं आंदन गाई देल्या मह्यासाठी ।
जाईन माहेरा माहेरचा डौल कसा
भावाआधी बोले भाचा आत्याबाई खाली बसा ।
जाइन माहेरा मले बसाया घोंगडी
पाया पडायाले भावजया चढाओढी ।
जाईन माहेरा माहेर भोगायाले
सर्जेरावाच्या कामिनी हाताखाले राबायाले ।
जाईन माहेरा बसीन पित्यापाशी
गोट ऐकीन हिताची इसवा देते काशी ।
जाईन माहेरा माहेरी मायबाई
डोईची घागर इसवा भावजय देई ।
जाईन माहेरा मले इसवा कशाचा
दारी पाळणा भाच्याचा झोका देईन सायासाचा ।
जन जाते जतराले मीत जाते माहेराले
दोन्ही माजे आईबाप काशी तिरथ पाह्याले ।
गादली मही डोकी केसाच्या झाल्या लटा
डोई इचरे मही माता पानी टाके मह्या पिता ।
माय तुझ्या घरी राज केलं लेकावानी
चरुभर पानी तिनं केलं लोकावानी ।
बापाजीच्या घरी राज केलं रावणाचं
नाही उचललं पुढलं ताट जेवणाचं ।
मायची ग मया शेजी करायाले गेली
लटकी साखर जोंधळ्या पाना आली ।
भूक लागली पोटाले तोंड घालू कोन्या जाळी
आईची माया माज्या करवंद झाली काळी ।
भूक लागली पोटाले धुंडू कोणता डोंगर
आई माजी यशवदा आहे पिकलं उंबर ।