प्रसंग सतरावा - स्‍वारीची तयारी

अष्‍टदळावरी होतें मन । औट औट पळें करी उड्डाण । त्‍याचें घोडें केलें जाण । स्‍वार व्हावया ॥९५॥
मग मनाचें करूनी घोडें । वर चित्त जिन घातला निवाडें । मग उडोन बैसलों कैवाडें । वासना वाग्‌ अवरोनियां ॥९६॥
शीघ्र करीं घेतली कमान । तेजियावरी आत्‍मा राऊत निधान । वोढी विवेकाचे तीर जाण । विवेकें सोडितसे ॥९७॥