शिखा [śikhā] [शी-खक् तस्य नेत्वम् पृषो˚;
[Uṇ.5.24] ]
A lock of hair left on the crown of the head; शिखां मोक्तुं बद्धामपि पुनरयं धावति करः
[Mu.3.3;] [Śi.4.5;] [Māl.1.] 6; the hair of the head; आसिञ्चदम्ब वत्सेति नेत्रोदैर्दुहितुः शिखाः
[Bhāg.3.22.25.] A crest, top-knot.
Tuft, plume.
Top, summit, peak; अधिरुह्य पुष्पभरनम्नशिखैः परितः परिष्कृततलां तरुभिः
[Ki.6.17.] Sharp end, edge, point or end in general; ईषदीषच्चुम्बितानि भ्रमरैः सुकुमार- केसरशिखानि
[Ś.1.4;] [Bv.1.2.] The end of a garment; तोयाधारपथाश्च वल्कलशिखानिष्यन्दरेखाङ्किताः
[Ś.1.14.] A flame; प्रभामहत्या शिखयेव दीपः
[Ku.1.28;] [R.17.34;] [Ki.16.53.] A ray of light; ज्वलन्मणिशिखाश्चैनं वासुकि- प्रमुखा निशि
[Ku.2.38.] A peacock's crest or comb.
A fibrous root.
A branch in general, especially one taking root.
The head or chief or anything.
The fever of love.
The point of the foot. -Comp.
-कन्दम् a kind of turnip.
-तरुः a lamp-stand.-दामन् n. a garland worn on the top of the head.-धर a. pointed, crested.
(रः) a peacock.
a Jaina deified saint. ˚जम् a peacock's feather; न नानुकम्प्य विशिखाः शिखाधरजवाससः
[Ki.15.42.] -धारः a peacock.-पित्तम् inflammation in the extremities (as in fingers).-बन्धः a tuft of hair.
-मणिः a crest-jewel.
मूलम् a carrot.
a root having a tuft of leaves.
a turnip.-वरः the jack-fruit tree.
-वल a. a. pointed, crested. (-लः) a peacock; घनाघनघटालोकलीलाशालशिखावलः
[Śiva.B.26.51.] -वृक्षः a lamp-stand.
-वृद्धिः f. f. a kind of usurious interest daily increasing.
-सूत्रम् the lock of hair on the head (Mar. शेंडी) and the sacred thread (Mar. जानवें), the distinguishing marks of a Brāhmaṇa.