Dictionaries | References ल समुद्रास गेला लुका तों सुका Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 समुद्रास गेला लुका तों सुका मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | समुद्र पाण्यानें सदोदीत भरलेला पण ह्याला मात्र पाणी मिळालें नाहीं असा रडतराऊ. Related Words लुका समुद्रास गेला लुका तों सुका समुद्रांत गेला लुका, तों समुद्र झाला सुका गेला सुका पोटशूळ गेला, कपाळशूळ उठला गणपति करावयास गेला तों माकड झालें सखाहि गेला न् टकाहि गेला तों पोपट जों जों अधिक बोलतो तों तों पिंजर्यांत पडतो वारें आहे तों उपणून घ्यावें बापचा बाप गेला, बोंबलतांना हात गेला बापापरी बाप गेला, बोंबलतांना हातही गेला बापापरी बाप गेला बोंबलतापरी ओठ गेला बापापरी बाप गेला बोंबलतापरी हात गेला बापापरी बाप गेला, शंख वाजवितां हात गेला वारा आला पाऊस गेला कंगालाच्या घरीं कंगाल गेला पाद गेला, बोचा आवळला समुद्रास दूखणें शिंपींत औषध सुईण आहे तों बाळंतपण होऊन द्यावें सुका टणक सुका ठणक सुका ताव सुका दुकळ सुका मेवा सुका लफडा सुका लफडें कातबोळाला गेला आणि बारशाला आला आगरांत गेला आणि पांगारा आणला गुण गेला पण वाण राहिला तों तों चावळतें तों तों चावळे बैल गेला न् झोपा केला स्वर्गी गेला कपाळकरंटा, त्याला तेथून मिळाला फांटा समुद्रांत जाऊन सुका समुद्रांत पडून सुका मुसलमान भुका, हात सुका आयावचे गेला खेळूक, रांडेचे बाबडे गेलां जल्मजुगाकू नाकालागी कापूस धरला, हाबको केदनाचि उडून गेला नवरा गेला गांवाला आणि बाईल गेली ख्यालीखुशालीला रंग झाला काळा, अझून नाहीं गेला वाळा भर्ता गेला गांवाला अलंकार टांगले खुंटीला सोंग ना शास्तर, हागायले गेला मास्तर कोंकणांतून देशावर गेला तरी पळसाला पानें तीनच पळ गेला कोकणांत, तीन पानें चुकेनात पळ गेला कोकणां, तीन पानें चुकेना पळस कोठेंहि गेला तरी त्यास पानें तीनच उंदीर मस्कतास गेला पण सावकार नाही झाला घशांत हात घातला, परंतु सुका शें तों भें, हजार तों बाजार, लाख तों काख अंगार्याला गेला दिवस करायला आला शिजे तों राहवतें, निवे तों राहवत नाहीं जों जों मावळतें, तों तों चावळतें जों जों मावळतें, तों तों चावळे थोडी तों गोडी, फार तों लबाडी तंटा मिटवायाला गेला, आणि गव्हाची कणीक करून आला लुक्का आला गेला गेला बाजार काडीआड गेला, तो पर्वताआड गेला कथेंतुनहि गेला आणि झोपेतूनहि गेला शिजे तों धीर धरवतो पण निवे तों धीर धरवत नाहीं जों जों कोळसा उगळावा तों तों काळा निघतो जों जों तोता (रावा) पढे, तों तों पिंझरेमें पडे जों जों भिजे कामरी, तों तों भारी होय जों जों राघू बोले तों तों अधिक पिंजर्यांत पडे जों जों राघू बोले, तों तों पिंजर्यात पडे जों जों रावा पढे, तों तों पिंजर्यांत पडे आपण शाबूद तों दुनिया शाबूद शीर सलामत तों पगडया पचास शीर सलामत तों पगडया पचीस बैलानें रडावें तों गोणीच रडते काशीस गेला काशीदास, मथुरेस गेला मथुरादास अडका गेला पैका गेला मग जन्म कशाला बाचा बा गेला नी बोंबलतां ओंठ गेला बापापरी बाप गेला, बोंबलतांना हात गेला बेल गेला, भंडार गेला, कोटिंबा हातीं राहिला बैल गेला झोपा गेला, मग काळजी कशाला उपकार केला, वायां गेला औषधावांचून खोकला गेला सर्प गेला घसरण राहिली अहेवेचा मेला, खेळायला गेला गेला तो मेला गेला बाजार तरी गेला मेला गतला गेला मेला संपला दिवस गेला दातींमेटीं दुष्काळ आला, परभारी गेला दुष्ट मेला, विटाळ गेला चाव केला, डोळा गेला बाहेर गेला, तिकडेच टांगला बैल गेला, झांपा केला बैल गेला, झोपा केला राईचा भाव रात्रीं गेला महार मेला, विटाळ गेला सुंठीवांचून खोकला गेला हत्ती गेला शेंपूट उरलें हत्ती गेला, शेंपूट राहिलें आले वेडसर पाहुणे। ते तों जगाचे मेहुणे॥ Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP