Dictionaries | References

सोंग ना शास्तर, हागायले गेला मास्तर

   
Script: Devanagari

सोंग ना शास्तर, हागायले गेला मास्तर

   ( व.) एखाद्यानें कांहीं अनपेक्षित किंवा चमत्कारिक वर्तन केल्यास म्हणतात. हें सोंग म्हणावें अथवा हा बाह्माचार केवळ लोकास दाखविण्यासाठीं म्हणावा, तर तसें दिसत नाहीं. ‘ हें काय वधूपरीक्षण म्हणावें, सोंग ना शास्तर हागायले गेला मास्तर ! ’

Related Words

सोंग ना शास्तर, हागायले गेला मास्तर   मास्तर   ना   सोंग   गेला   ना ना   सखाहि गेला न्‍ टकाहि गेला   अवघें पोटासाठीं सोंग । तेथें कैंचा पांडुरंग ।   वेडीचें सोंग घेतलें म्हणजे पाटाव फाडला पाहिजे   थिमि ना   ना रौ   गव्हाण मास्तर   ना मुनासब   ना सु   ना काबली   हो ना   रौ ना   ना थिमि   सिल ना   हांगर ना   ना जावप   ना पैवस्ता   ना मोहरम   एकूय ना   ना करप   ना तरी   बापचा बाप गेला, बोंबलतांना हात गेला   बापापरी बाप गेला, बोंबलतांना हातही गेला   बापापरी बाप गेला बोंबलतापरी ओठ गेला   बापापरी बाप गेला बोंबलतापरी हात गेला   बापापरी बाप गेला, शंख वाजवितां हात गेला   अध्यापक   वेळ ना वखत, पाहुणा गेला कुंथत   वारा आला पाऊस गेला   पोटशूळ गेला, कपाळशूळ उठला   कंगालाच्या घरीं कंगाल गेला   पाद गेला, बोचा आवळला   no   धड ना गृहस्थ, धड ना भिक्षुक   ना मला ना तुला, घाल कुत्र्याला   कथेंतुनहि गेला आणि झोपेतूनहि गेला   गोड ना जाल्‍यार गोडासारखें उतर ना?   सोंग करणें   अरत्र ना परत्र   ना विष्णुः पृथिवीपतिः।   नाहीं प्रपंच, ना परमार्थ   ना बेदर जाग्रा   कातबोळाला गेला आणि बारशाला आला   आगरांत गेला आणि पांगारा आणला   कधी ना कधी   गुण गेला पण वाण राहिला   ना करी सारकें   बैल गेला न्‌ झोपा केला   घरचा ना घाटचा   शेंडा ना बुडाखा   आगा ना पिच्छा   ना हरकत प्रमाणपत्र   धड हिंदु ना मुसलमान   चोराचा माल चोरीस गेला तर हाक ना बोंब   शीत ना रोस, जांभ्या फळार   समुद्रांत गेला लुका, तों समुद्र झाला सुका   स्वर्गी गेला कपाळकरंटा, त्याला तेथून मिळाला फांटा   देवाला भट आणि मुलाला मास्तर   आयावचे गेला खेळूक, रांडेचे बाबडे गेलां जल्मजुगाकू   नाकालागी कापूस धरला, हाबको केदनाचि उडून गेला   एक धड ना (एक ना धड), भाराभर चिंध्या   जें होणार चुकेचि ना विधिबळें, बेटा रडो ना रडो।।   नवरा गेला गांवाला आणि बाईल गेली ख्यालीखुशालीला   तुका ना माका, घाल सुण्यास   रंग झाला काळा, अझून नाहीं गेला वाळा   गद्ध्याने खाल्‍लें पाप ना पुण्य   शिक्षक   आधीं ना मधीं, तळिसंक्रात कधी   भर्ता गेला गांवाला अलंकार टांगले खुंटीला   एक ना धड, भाराभर चिंध्या   कोंकणांतून देशावर गेला तरी पळसाला पानें तीनच   पळ गेला कोकणांत, तीन पानें चुकेनात   पळ गेला कोकणां, तीन पानें चुकेना   पळस कोठेंहि गेला तरी त्यास पानें तीनच   उंदीर मस्कतास गेला पण सावकार नाही झाला   सोंग कां धरावें   कांहीं ना टपाल, म्‍हणजे सगळे खुशाल   मे महिना आला आणि मास्तर मेला   येर्‍यान गेलें ना जाल्यार हणयेन गेलें   गद्धेनें खेत खाया, पाप ना पुन   गोड ना जाल्‍यारि गोड उत्तर नावे?   मुलें झालीं ना चार? मग झाला संसार   सर्व सोंगात पैशाचें सोंग कठीण   thrash   thresh   तंटा मिटवायाला गेला, आणि गव्हाची कणीक करून आला   आला गेला   गेला बाजार   काडीआड गेला, तो पर्वताआड गेला   केन्ना तरी   ना घरबारी, ना गोसावी   ना मेढरांपाशीं, ना शेरडांपाशीं   खै गेल्‍लो? खैं ना! कितें हाडलें? काय ना!   ਨਹੀਂ   નહીં   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP