Dictionaries | References

ज्‍याला नाहीं अबरू, तो पडला गबरू

   
Script: Devanagari

ज्‍याला नाहीं अबरू, तो पडला गबरू

   ज्‍याने एकदां अब्रूची चाड सोडली तो अगदी मोकाट सुटतो.

Related Words

ज्‍याला नाहीं अबरू, तो पडला गबरू   ज्‍याला नाही कोणी, तो पडला वनीं   ज्‍याला बुद्धिय नाहीं, त्‍याला भांडवल नाहीं   ज्‍याला नाहीं काज, त्‍याला पृथ्‍वीचें राज   ज्‍याला नाहीं आगापिच्छा, त्‍याची सर्वच दुर्दशा   पडला तरी वैराटगड   ज्‍याला नाहीं अक्‍कल, त्‍याची घरोघर नक्‍कल   ज्‍याला नाहीं प्रतिष्‍ठा, त्‍याची काय करावी थट्‌टा   शिष्य पडला, गुरु अडला   गबरू   अबरू   पडला तर आंबा, नाहींतर ओलटा   पान देणार नाहीं तो पुण्य कोठून देणार   तूं (तो) नाहीं तुझा (त्याचा) काका दुसरा   हिरा उकिरडयांत पडला तरी चमकतांना राहात नाहीं   तो   ज्‍याला कर नाहीं, त्‍यास डर नाहीं   पाऊस नाहीं, पाणी नाहीं, दुर्दशेला पारावर नाहीं   दुखणें कधीं नाहीं माहीत, तो मरतो पहिल्या दुकण्यांत   ज्‍याला आहे भाकरी, त्‍याला कशाला (पाहिजे) चाकरी   ज्‍याला बायल नाका, ताका बायलेचो वर्गय नाका   धोंडा टाकून पाहावा! पडला तर आंबा नाहीं तर धोंडा   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   कामक्रोधु नाहीं मानसी, तो महानुभाव संन्यासी   हातचा नीट तो खडकावर भरील पोट   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   ज्‍याची कोणाला आशा नाहीं तो गरीब   मन नाहीं राजी, तो क्या करेगा काजी   ज्‍यास नाहीं साळी, तो करी आईची टवाळी   ज्‍याला नाहीं गोत्र, त्‍याला काश्यप गोत्र   ज्‍याला नाहीं लाज, त्‍याला पृथ्‍वीचें राज्‍य   विलो तो भिलो हा?   लंगडा तो लंगडा पण गांवखरीं चरत नाहीं   लंगडा तो लंगडा पण गांवदरीला चरत नाहीं   लंगडा तो लंगडा पण गांवधारिनें चरत नाहीं   लंगडा तो लंगडा पण गांवाशेजारीं चरत नाहीं   वेळेस चुकला तो मुकला   घेतो खोटी शपथ, तो देवा नाहीं मानीत   हगे तो तगे   पट्टा तो वाट्टा   भुकी तो सदा सुखी   भडभडया तो कपटीद नसतो   फिरेल तो चरेल   फिरे तो चरे   जो सरावा पडला, तो स्‍वभावच जडला   वरावांचून बायको नाहीं, आणि मनुष्यावांचून वर नाहीं   दैव नाहीं लल्लाटीं, पाऊस पडला शेताचे कांठीं   पडला तर आंबा, नाहीं तर ओलटा   अनुभवावांचून कळत नाहीं चावल्यावांचून गिळत (वळत) नाहीं   ज्‍याला तोफेच्या आवाजाचे भय वाटतें, त्‍यानें समरागणांत जाऊं नये   अभाळाला अंत नाहीं, वेश्येला धनी नाहीं   ज्‍याला पानाचें भय वाटतें, त्‍यानें वनांत जाऊं नये   गांव नाहीं तो गांवकर   वाघाचा वाढा वाढत नाहीं   रांडेवांचून पाणी पीत नाहीं   सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी   मृत्यू बहीरा आहे, तो कोणाची तक्रार ऐतक नाहीं   पिकतें तेथें विकत नाहीं   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   नाकावर लिंबू थांबत नाहीं   बकासूर आला आणि अन्नावर दरवडा पडला   ज्याच्या हातीं ससा तो पारधी   मनमें चंगा तो कटोरिमें गंगा   मनमें चंगा तो काठेवाडमें गंगा   मनमें चंगा, तो काथवटमें गंगा   निसत बाजारीं, पडला शेजारीं   देवांनीं घडला नूर, तो कधीं नाहीं होणार दूर?   हेल्याच्या कानीं किंगरी वाजविली तरी तो आपली ट्रोंय सोडीत नाहीं   आगींतून निघाला, फुफाटयांत पडला   ज्‍याचें पोट दुखेल, तो ओंवा मागेल   जो तो   तो मेरेन   एक नाहीं, दोन नाहीं   ज्‍याचे मागें झेंगट नाहीं, तो गृहस्‍थ नाहीं   ज्‍यापुढें धुपाटणें नाहीं, तो देव नाहीं   अपराधाच्या ओळी नाहीं दिसत कपाळीं   बाळी बुगडी लेणें नाहीं व खोकला पडसें दुखणें नाहीं   द्रव्यव्यय करतां येत नाहीं, त्याजवळ द्रव्य रहात नाहीं   लाज नाहीं अब्रु, कशाला घाबरुं   पोटावर बांधल्यानें भूक जात नाहीं   त्याला पीर भेटला म्हणजे तो दबेल   कधीं नाहीं पाहिला डोळां, आणि येऊन पडला गळां   तारत्‍यापुढें मारत्‍याचा हात चालत नाहीं, तारत्‍यापुढे मारत्‍याचे चालत नाहीं   नायकिणीच्या पोरास रात्री आई नाहीं, दिवसा बाप नाहीं   नाहीं गुणाचें, बोलून घेईल कुणाचें   वळचणीचें पाणी आढयाला जात नाहीं   शेत पिकत नाहीं, पेठ पिकते   दलालाच्या अंगावर धोंड पडत नाहीं   हत्तीचे दांत, नाहीं मागें जात   अंगचें पाप देईना, तो पुण्य कसचें देतो   रडत जाई तो मेल्याची खबर आणी   अंधळा दोन डोळे मागत नाहीं   नाहीं बायको, नाहीं घर, नाहीं स्वर्ग   गरीब गाई, दांत कांगे नाहीं   लातनका देव बातेनं समजत नाहीं   अंधळ्यासारखा धीट दुसरा नाहीं देख   दराची माती दरास पुरत नाहीं   देई तो दाता, न देई तोहि दाता   द्रव्य नाही ज्याच्या पदरीं, तो अर्धा दुखणेकरी   अबोलका दिसतो तो खोल घातक असतो   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP