Dictionaries | References

मला झंवा पण पाटलीण म्हणा (पाटिलबाबा)

   
Script: Devanagari

मला झंवा पण पाटलीण म्हणा (पाटिलबाबा)

   ( अशिष्ट ) वरप्रमाणेंच. रिकाम्या मोठेपणासाठीं अब्रु गमावणें. पाटील पहा.

Related Words

मला झंवा पण पाटलीण म्हणा (पाटिलबाबा)   ढुंगण हाणा, पण (मला) पाटलीण म्‍हणा   मला हाणा आणि पाटलीण म्हणा   मला शुभकृत्य करा (झंवा) आणि सवाशीण म्हणा   मला पाटलीण म्हणा आणि ढुंगणावर हाणा   पायलीभर वरी घ्या आणि पाटलीण म्हणा   मला कुंकू लावा (मला झंवा), नी सवाशीण म्हणा   रांड म्हणा, कूंड म्हणा, पोट भर्नु वाढा   घरांत नाही दाणा पण मला बाजीराव   घरांत नाही दाणा पण मला श्रीमंत म्‍हणा   घरांत नाही दाणा पण मला हवालदार   मी तुम्हांला काजी म्हणतों, तुम्ही मला हाजी म्हणा   रांडबिंड म्हणा पण पोटभर वाढा   दादा बाबा मला करा, पण ठकवूं नका जरा   पण   घरांत नाहीं दाणा आणि मला पाटलीण म्‍हणा   stakes   पुठ्ठ्याला शेण चोपडून मला कोठीचा बैल म्हणा   पतिव्रता मला म्हणा, हजारांत एक उणा   stake   copper   मला कोण वानवे, माझी मीच वानवे   अग अग म्हशी, मला कां नेशी   अग अग म्हशी, मला कोठें नेशी   bet   पण भोगणें   मला काय त्याचें!   मला   लटका पण नेटका   कळतें पण वळत नाहीं   पण पंचू न देणें   मला न तुला, घाल कुत्र्याला   शेरभर वरयो घ्या आणि माका गांवकरीण म्हणा   पढला पण कढला नाहीं   पादा पण नांदा   पादो पण नांदो   घोंगडीला मी सोडले पण घोंगडी मला सोडीत नाहीं   तूं आलीस नटत, पण मला नाहीं बरें वाटत   small-grained   fine grained   powdered   powdery   pulverised   pulverized   फाटकें नेसावें पण स्वतंत्र असावें   आहे फुळकवणी, पण लागताहे रुचकवणी   नशीबाचा शिकंदर पण करणीचा कमकुवत   उजू पण इळ्या इतका वाकडा   सांगतां येतें पण करवत नाहीं   बाहेर ज्ञकपक, पण आंत भगभग   बोलणीं देवाचीं, पण करणीं पशूचीं   मिळेल वक्ता पण दुर्मिळ श्रोता   मिळवायचें सोपें, पण जिरवायचें कठीण   अवकाश नाहीं मला, निमित्त हें सांगण्याला   गरीब असावें, पण दुबळे नसावें   प्रतिमेवर नेम पण छायेवर टोला   एका ठायीं नाही भाव, देवा मला पाव   वाणीनें झिटकारिलें पण ह्रुदयानें धरिलें   वीज कडकडली पण वडावर पडली   बाईल मरो पण बैल जगो   लागतें मिष्ट पण आहे दुष्ट   नांव सगुणाबाई, पण करणी क्रव्यादेची   हार मानली पण झगडा तुटो   समर्थाची सांठवण पण दुर्बळाची नागवण   वळ उठला पण संशय फिटला   गुलाबाला वास, पण कांटे शरीरास   मूर्ति लहान पण कीर्ति मोठी   जीव जावो पण जिलबी खावो   विचारांचा सुकाळ पण शब्दांचा दुष्काळ   नेस बया नव, मला बदग्याची (फाटक्यांची) संवय   गरिबी पत्‍रकली पण ॠण नको   उड्या बरा पण पड्या कठीण   आई नसो, पण मावशी असो   गांवचा दिवाळखोर, पण परगांवचा सावकार   दिवस जातो पण घोल उरतो   बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं   उजाडले पण सूर्य कोठे आहे?   उपकार विसरतो, पण अपकार स्मरतो   अजाणतें असावें पण वाईट नसावें   ज्ञान धांवतें पण शहाणपण रांगतें   मन पादशाही पण दैव गांडू   स्मशानीं बसावें, पण एकटें नसावें   वाढणारी वाढतां, पण दौलो नाडतां   गुण गेला पण वाण राहिला   बोलावें थोडें भितच, पण करावें युक्तच   नवरा केला सुखाला, पण पैसा नाहीं कुकला   बाप म्हणतो मला मुलगा झाला, भाऊ म्हणतो मला दाईद झाला   देनेकू ना लेनेकू. (पण) लढनेकू मजबूद   हत्ती पोसवेल पण बायको पोसवत नाहीं   आवडेत ते खाय, पण चोरून न जाय   काय पण थाट, अन्‌ पाण्याला फुटका माठ   ढुंगण दाखवावें पण दांत नाहीं दाखवूं   झाड जावो पण हाड न जावो   कान द्यावा पण कोन देऊं नये   कृपण चमडी देईल पण दमडी देणार नाहीं   गोळे मारतां सुख, पण हिशेब देतां दुःख   घालता मी पण(व) काढता परमेश्र्वर   गांठचे द्यावें पण जामीन न व्हावें   छोटीशी आगकाडी, पण जगाची रांगोळी करी   पाठीवर मारणें पण पोटावर मारुं नये   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP