परिकरः [parikarḥ] 1 Retinue, train, attendants, followers.
A multitude, collection, crowd; संध्याकृष्टावशिष्टस्वकर- परिकरस्पृष्टहेमारपङ्क्तिः
[Ratn.3.5.] A beginning, commencement; गतानामारम्भः किसलयितलीलापरिकरः
[Bh.1.6.] A girth, waist-band, cloth worn round the loins; अहिपरिकरभाजः
[Śi.4.65;] परिकरं बन्ध् or कृ 'to gird up one's loins, to make oneself ready, prepare oneself for any action'; बध्नन् सवेगं परिकरम्
[K.17;] कृतपरिकरः कर्मसु जनः
[Śivamahimna 2;] कृतपरिकरस्य भवादृशस्य त्रैलोक्यमपि न क्षमं परिपन्थीभवितुम्
[Ve.3;] [G. L.47;] बद्धो मानपरिग्रहे परिकरः सिद्धिस्तु दैवे स्थिता
[Amaru.97;] [U.5.12.] A sofa.
(in Rhet.) N. of a figure of speech which consists in the use of significant epithets; विशेषणैर्यत् साकूतैरुक्तिः परिकरस्तु सः
[K. P.1;] e. g. सुधांशुकलितोत्तंसस्तापं हरतु वः शिवः
[Chandr.5.59.] (In dramaturgy) Covet or indirect intimation of coming events in the plot or a drama, the germ or the बीज q. v.; see
[S. D.34.] Judgment.
A helper, colleague, co-worker.