Dictionaries | References ज जो आभाळावर थुंके, तो आपल्याच तोंडावर थुंके Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 जो आभाळावर थुंके, तो आपल्याच तोंडावर थुंके मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | जो वर तोंड करून थुंकतो त्याची थुंकी त्याच्याच तोंडावर पडते. जो श्रेष्ठ मनुष्याची निंदा करतो त्यालाच लोक नीच समजतात. सूर्यावर थुंकणें. Related Words जो आभाळावर थुंके, तो आपल्याच तोंडावर थुंके अभाळावर थुंके तो आपल्या तोंडावर थुंके जो तो जो जो चढेल, तो पडेल जो उदकांत देंवना, तो व्हाण काडिना जो वर पाहून चालतो, तो खड्यात पडतो जो इजार करील, तो भोंक ठेवील जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्याण चिंततो जो स्वतः नम्र, तो हुकूम करण्याला योग्य जो मेरेन जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय? जो घाबरतो तो रानभरी होतो लिंबू तोंडावर फुटणें जो करतो तो खाड्यांत पडतो जो स्पष्टवक्ता तो कपटी नसतो (बायकांना तोंडावर) मोडी उठणें (बायकांना तोंडावर) मोडी फुटणें (बायकांना तोंडावर) मोडी येणें दोहोंतर्फे जो विचार न करी, तो एकाचें वाईट करी (एखाद्याच्या) तोंडावर नक्षत्र पडणें जो तो आपापले घरचा राजा (समग्र) ग्रंथ पाहिल्यावीण । उगाच ठेवी जो दूषण तो एक मूर्ख जो काम लोभ दूर सारी, तो सुखें वर्ते देहधारी जो कळ सहन करतो, तो एक वेळ दुःखी होतो ज्यानें केली सेवाl तो खाथील मेवा, जो करील सेवाl तो खाईल मेवा तो जो विजार शिवील तो हगायला भोंक ठेवील जो विजार शिवील तो हगायला भोंक राखली वेळींच जो जागे, तो भीक कां मागे जो बहु इच्छा करतो, तो अडचणीत पडतो जो बोलण्यांत बोलका, तो कृतींत हलका जो खाई आंबा, तो सोशी ओळंबा जो हरघडी शपथ घेतो, तो घातच करतो जो सारखा धांवतो, तो शर्यतीस मुकतो जो ईश्र्वरास मानतो, तो धर्मात्मा असतो सलह जो ठेंचा खातो, तो हुषार होतो जो तो आपलें घोडें पुढें ढकलतो जो तो आपलें घोडें पुढें दामटतो जो तळें राखेल, तो पाणी चाखेल योनी विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा जो जातांना त्वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो जो भाषण करीत नाही, तो काही जाणत नाहीं राबेल तो चाबेल नामदार तो नम्र फार वेळेस चुकला तो मुकला उठी तो कुटी गायी वळी तो गोवारी पट्टा तो वाट्टा उतावळा तो बावरा उतावळा तो बावळा बळी तो कान पिळी फिरे तो चरे काडीचोर तो पाडीचोर भडभडया तो कपटीद नसतो भुकी तो सदा सुखी सोय जाणेल तो सोयरा फिरेल तो चरेल जो गुमागयम चढेल तो पडेल आगसतो तो मागसतो आगसला तो मागसला जो राहे देवाच्या निर्धारी, तो जन्म मृत्यूला दूर करी खाईल तो गाईल अऋणी अप्रवासी तो सुखी अॠणा अप्रवासी तो सुखी जो गुमागदल जो आथोन योनि जो हरिरंगीं रंगला, त्याचा संसार परतला जो तो आपले हित पाहातो जो तो आपल्या जातीवर जावयाचाच जो माल खपतो तो पिकतो जो सरळः तो जलदी मरल प्रपंची जो सावधान, तोच परमार्थ करील जाण जो संसारी नांदला, तेणें सुचविलें देवाला ज्याची तरवार खंबीर, तो हंबीर बहु घेतो तो वेडा नसतो भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥ गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय खायगा बंग, तो उठायेगा तंग काम करील तो पोट भरील अल्प भुकी तो सदा सुखी कुणब्याला जो म्हणेल आप, त्याचा गाढव बाप जो भुलला देवाला, तेणें पापाचा संचय केला पांचीं गुण तो पन्नाशीं गुण सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार दानधर्म फार करतो तो कृपण दिसे साधेपणाचा, तो गूढ मनाचा आशाधारी मरतो, निराश तो वांचतो गुळखोबरे देतो, तो जाळे लावितो जो भिऊन वागे, त्याचे मागे देव लागे चोरी करंडा, तो उचलीलं हंडा Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP