Dictionaries | References

आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा

   
Script: Devanagari

आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा

   जो मनुष्य स्वतःच्या ज्ञानाची फुशारकी मारतो किंवा केवळ स्वतःलाच शाहाणा समजतो त्याची मूर्खांत गणन होते.

Related Words

आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा   मूर्ख   शहाणा   मूर्ख ओकतो, शहाणा गिळतो   (समग्र) ग्रंथ पाहिल्‍यावीण । उगाच ठेवी जो दूषण तो एक मूर्ख   मूर्ख मनांतलें सांगतो, शहाणा राखून ठेवतो   जो तो   दीड शहाणा   जो   शहाणा समजणे   मूर्ख लवकर कोप करितो, शहाणा विवेकें आवरितो   द्रव्यवान्‌ असतां मूर्ख, शहाणा त्याचा मालक   जो थोडे बोलतो, तो शहाणा असतो   चतुर राहतो निजाधीन, मूर्ख असतो पराधीन   जो बोले तोच हंसे, त्‍यासारखा मूर्ख नसे   क्कचित् दंतांतरो मूर्ख:।   जो चढेल, तो पडेल   जो उदकांत देंवना, तो व्हाण काडिना   जो वर पाहून चालतो, तो खड्‌यात पडतो   जो इजार करील, तो भोंक ठेवील   जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्‍याण चिंततो   जो स्‍वतः नम्र, तो हुकूम करण्याला योग्‍य   उफराटें करतो, तो मूर्ख दिसतो   मूल सैल सोडला, मूर्ख झाला   मूर्ख व्यक्ति   ठेवी स्‍वतंत्रतेचा बाणा, लोकीं तोच खरा शहाणा   जो मेरेन   जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय?   जो घाबरतो तो रानभरी होतो   जो करतो तो खाड्यांत पडतो   जो स्‍पष्‍टवक्ता तो कपटी नसतो   मनच्या जाणे खुणा, त्यासच म्हणावें शहाणा   दोहोंतर्फे जो विचार न करी, तो एकाचें वाईट करी   जो तो आपापले घरचा राजा   जो काम लोभ दूर सारी, तो सुखें वर्ते देहधारी   एक मूर्ख आपले परी, बहु लोकांतें करी   मीच काय तो शहाणा   जो कळ सहन करतो, तो एक वेळ दुःखी होतो   ज्यानें केली सेवाl तो खाथील मेवा, जो करील सेवाl तो खाईल मेवा   तो   मूर्ख फार बोलतो, आपले हातीं फसतो   जो विजार शिवील तो हगायला भोंक ठेवील   जो विजार शिवील तो हगायला भोंक राखली   पहिला बेटा, भिकार चोटा   वेळींच जो जागे, तो भीक कां मागे   जो आभाळावर थुंके, तो आपल्‍याच तोंडावर थुंके   जो बहु इच्छा करतो, तो अडचणीत पडतो   जो बोलण्यांत बोलका, तो कृतींत हलका   गूढ जाणा जाल्लो   जो खाई आंबा, तो सोशी ओळंबा   जो हरघडी शपथ घेतो, तो घातच करतो   जो सारखा धांवतो, तो शर्यतीस मुकतो   अनुभव मूर्खा शिकवी ज्ञान न शिके तो शतमूर्ख जाण   चांगला समागम, तो जाणा उत्तम   जाणा   शहाणा नाडतो, पोहणारा बुडतो   जो ईश्र्वरास मानतो, तो धर्मात्‍मा असतो   सलह   जो ठेंचा खातो, तो हुषार होतो   जो तो आपलें घोडें पुढें ढकलतो   जो तो आपलें घोडें पुढें दामटतो   जो तळें राखेल, तो पाणी चाखेल   योनी   मूर्ख गधे कां असतात?   कुत्रा आपल्‍या ओकावर परत येतो तसा मूर्ख स्‍वभावावर जातो   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   दोन वेळां शहाणा ठकत नाहीं   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक   जो जातांना त्‍वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो   जो भाषण करीत नाही, तो काही जाणत नाहीं   राबेल तो चाबेल   अकृत्रिम मित्रभाव, तो जाणा उत्तम स्वभाव   नामदार तो नम्र फार   मौन धारण करतो, तो शहाणा दिसतो   एक ठेंच खाई तो बावन बीर होईल, बावन ठेंचा खाई तो गद्भा होईल   वेळेस चुकला तो मुकला   मूर्ख वैद्याची मात्रा, वैकुंठाची यात्रा   उठी तो कुटी   गायी वळी तो गोवारी   पट्टा तो वाट्टा   उतावळा तो बावरा   उतावळा तो बावळा   बळी तो कान पिळी   फिरे तो चरे   काडीचोर तो पाडीचोर   भडभडया तो कपटीद नसतो   भुकी तो सदा सुखी   सोय जाणेल तो सोयरा   फिरेल तो चरेल   जो गुमागयम   चढेल तो पडेल   एक ठेंच खाई तो बावन बीर होई, बावन ठेंचा खाई तो गद्धा होई   आगसतो तो मागसतो   आगसला तो मागसला   पहिला गतिमाला   पहिला चक्रण   पहिला दंतुरचक्र   जो राहे देवाच्या निर्धारी, तो जन्म मृत्‍यूला दूर करी   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP