शहाण्याचें तीन ठिकाणीं ! शहाण्याचा गू तीन ठिकाणीं

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार

स्वतःला शहाणा समजणारा एक मनुष्य काळोखांतून जात असतां त्याचा पाय विष्टेवर पडला. कोठें तरी उजेडाच्या ठिकाणीं जाऊन आपला पाय कशानें भरला आहे हें पाहावयाचें सोडून त्या शहाण्यानें आपल्या पायाला काय लागलें याची तेथल्या तेथेंच शहानिशा करण्याचें ठरविलें. त्यानें पायाला लागलेली विष्टा थोडी होतांत घेऊन बोटांनीं चाचपून वगैरे पाहिली. तथापि तेवढ्यावरुन तें काय आहे याचा त्याला निर्णय करतां येईना. तेव्हां वासावरुन परीक्षा करावी असें त्यानें योजिलें व विष्टेनें भरलेली बोटें नाकाजवळ नेलीं. वासावरुन त्याला पाय कशानें भरला याचा निर्णय करतां आला
पण बोटें नाकाला लागून नाकालाहि विष्टा लागली ! अशा रीतीनें पाय, हात व नाक अशा तीन ठिकाणीं त्या शहाण्याला विष्टेचा प्रसाद मिळाला. म्हणून ‘ शहाण्याचें तीन ठिकाणीं ! ( गो.) शाण्याक तींकडेन, पिशाक एकेकडेन.