|
पु. १ विष्टा ( मनुष्याची ); हाग . २ धातूचा गंज ; मळ . ३ डोळयांतील पू , मळ . ४ ( ल . ) दारू . [ सं . ] ( वाप्र . ) गूकाडी करणें - ( काडीनें गू चिवडणें ) १ एखाद्याचे दोष पुन्हां पुन्हां उच्चारणें . २ अतिशय त्रास देणें . ३ अतिशय अपकीर्ति करणें . ४ न सविणें ; बिघडविणें ; खराब करणें . गूचा भाऊ - पाद पादाचा भाऊ गू - दोघेही सारखेच बदमाष लुच्चे . गू चिवडणें - ( ल . ) वेडे होणें ; बावचळणें . गूजाळणें - १ अंगांतील पिशाच्च जाण्यासाठीं अंगांत येणार्यापुढें विष्टा जाळतात तो प्रयोग . २ ( ल . ) एखाद्याला अगदीं खिजविणारें , अपमानाचें , चिडविणारें कृत्य करणें . गू जाळून धूर घेणें - वाईट कृत्य करून त्याचा आनंद मानणें , त्याची मौज करणें , पाहाणें . म्ह० गूवांत धोंडा टाकावा आणि शिंतोडा घ्यावा = वाईट वर्तणुकीचें फळ भोगणें . गुवावरून ओढणें - अतिशय फजीती , अपमान करणें , छी थू करणें . सामाशब्द - गूघाण स्त्री . वाईट परिस्थिति . कोल्हापुरांत न भूतो न भविष्यति अशी राज्यव्यवस्थेचे कामीं गूघाण झाली असें इतिहास बोलतो . - केका आर्या . ७ . - वि . वाईट ; त्याज्य . गूघाण करणें - नासणें ; बिघडणें . गूमाणूस - पु . घाणेरडा , अव्यवस्थित माणूस . गुवांतील कवडी घेणारा - वि . अतिशय कंजूष . गुवावरची माशी - स्त्री . एक प्रकारची माशी .
|