Dictionaries | References

जो ईश्र्वरें विहीलाः तो स्वधर्मु आपला

   
Script: Devanagari

जो ईश्र्वरें विहीलाः तो स्वधर्मु आपला

   ( महानु.) परमेश्र्वरानें घालन दिलेला धर्म तोच आपला स्वधर्म होय.

Related Words

जो ईश्र्वरें विहीलाः तो स्वधर्मु आपला   आपला   देवनामें भिक्षा मागतो, तो आपला अर्थ साधतो   जो तो   जो   आपला तो कंढीचा दोरा, दुसर्‍याला म्हणावे पडखाड्यांत   आपला तो बाब्या, लोकाचा तो कारटा   दरबारीं आपला हितकर, तो पैशाचा चाकर   आपला तो बाब्या, लोकांचे तें कारटें   आपला तो बाब्या लोकाचा तो भिकार डेंग   आपला तो माणला दुसर्‍याचा तो भिकार डेंग   जो चढेल, तो पडेल   जो उदकांत देंवना, तो व्हाण काडिना   जो वर पाहून चालतो, तो खड्‌यात पडतो   जो इजार करील, तो भोंक ठेवील   आपला हात जगन्नाथ   जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्‍याण चिंततो   जो स्‍वतः नम्र, तो हुकूम करण्याला योग्‍य   आपला तो बाळ्या (बाब्या) दुसर्‍याचे ते कारटे   ईश्र्वरास ठकवूं पहातो तो आपला आपण फसला जातो   जो मेरेन   जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय?   जो घाबरतो तो रानभरी होतो   जो करतो तो खाड्यांत पडतो   जो स्‍पष्‍टवक्ता तो कपटी नसतो   दोहोंतर्फे जो विचार न करी, तो एकाचें वाईट करी   जो तो आपापले घरचा राजा   आपला तुपला   (समग्र) ग्रंथ पाहिल्‍यावीण । उगाच ठेवी जो दूषण तो एक मूर्ख   जो काम लोभ दूर सारी, तो सुखें वर्ते देहधारी   जो कळ सहन करतो, तो एक वेळ दुःखी होतो   ज्यानें केली सेवाl तो खाथील मेवा, जो करील सेवाl तो खाईल मेवा   तो   जो तो आपल्‍या जातीवर जावयाचाच   जो विजार शिवील तो हगायला भोंक ठेवील   जो विजार शिवील तो हगायला भोंक राखली   वेळींच जो जागे, तो भीक कां मागे   जो आभाळावर थुंके, तो आपल्‍याच तोंडावर थुंके   जो बहु इच्छा करतो, तो अडचणीत पडतो   जो बोलण्यांत बोलका, तो कृतींत हलका   जो खाई आंबा, तो सोशी ओळंबा   जो हरघडी शपथ घेतो, तो घातच करतो   जो सारखा धांवतो, तो शर्यतीस मुकतो   सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी   जो ईश्र्वरास मानतो, तो धर्मात्‍मा असतो   सलह   जो ठेंचा खातो, तो हुषार होतो   जो तो आपलें घोडें पुढें ढकलतो   जो तो आपलें घोडें पुढें दामटतो   जो तळें राखेल, तो पाणी चाखेल   योनी   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   चोरा सैल दोरी देणें, आपला घात करून घेणें   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक   आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा   जो जातांना त्‍वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो   जो भाषण करीत नाही, तो काही जाणत नाहीं   राबेल तो चाबेल   नामदार तो नम्र फार   वेळेस चुकला तो मुकला   उठी तो कुटी   गायी वळी तो गोवारी   पट्टा तो वाट्टा   उतावळा तो बावरा   उतावळा तो बावळा   बळी तो कान पिळी   फिरे तो चरे   काडीचोर तो पाडीचोर   भडभडया तो कपटीद नसतो   भुकी तो सदा सुखी   सोय जाणेल तो सोयरा   फिरेल तो चरेल   जो गुमागयम   चढेल तो पडेल   आगसतो तो मागसतो   आगसला तो मागसला   जो राहे देवाच्या निर्धारी, तो जन्म मृत्‍यूला दूर करी   खाईल तो गाईल   अऋणी अप्रवासी तो सुखी   अॠणा अप्रवासी तो सुखी   जो गुमागदल   आपना वही जो आपने काम आवे   जो आथोन   योनि   जो हरिरंगीं रंगला, त्‍याचा संसार परतला   जो तो आपले हित पाहातो   जो माल खपतो तो पिकतो   जो सरळः तो जलदी मरल   आपला दाम कुडा नि वाण्याशीं झगडा   प्रपंची जो सावधान, तोच परमार्थ करील जाण   जो संसारी नांदला, तेणें सुचविलें देवाला   ज्‍याची तरवार खंबीर, तो हंबीर   बहु घेतो तो वेडा नसतो   भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥   गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय   खायगा बंग, तो उठायेगा तंग   काम करील तो पोट भरील   अल्प भुकी तो सदा सुखी   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP