मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|भजन|संत तुकडोजी महाराज|

संत तुकडोजी महाराज - भजन १५१ ते १५५

सर्व सामान्य लोकांच्या मनावर शिक्षणाचे महत्त्व बिंबवणारा , अस्पृश्यता गाडून टाका असे सांगणारा , स्वच्छतेचे महत्त्व अधोरेखित करणारा , सर्व धर्मांकडं सारख्याच नजरेनं पहा असे सांगणारा, राष्ट्रसंत म्हणजेच संत तुकडोजी महाराज.


भजन - १५१

पावो सदा यशाला, हा आर्य-धर्म माझा ।

वदवो प्रभू अम्हाला, 'हा आर्य-धर्म माझा' ॥धृ॥

सुत वायुचा प्रगटता, भानूसि छाव घाली ।

भूषवी अमीत भूला, हा आर्य-धर्म माझा ॥१॥

श्रीकृष्ण देवकीचा, कंसास ठार मारी ।

दावी रणात लीला, हा आर्य-धर्म माझा ॥२॥

श्रीराम दशरथाचा, सुखवी वनी ऋषींना।

करि ठार रावणाला, हा आर्य-धर्म माझा ॥३॥

शिवराय क्षत्रियाचा, करि नाश दुर्जनांचा ।

कर्कश दिसे रणाला, हा आर्य-धर्म माझा ॥४॥

ऋषि रामदास झाले, शुक नामदेव आले ।

बहु बोधवी जनाला, हा आर्य-धर्म झाला ॥५॥

गुरु ज्ञानराज माझे, महाराष्ट्र-संत गाजे ।

प्रभु-मार्ग दे जनाला, हा आर्य-धर्म माझा ॥६॥

बाणोनी त्याग अंगी, निज राजमार्ग सांगी ।

विसरे कधी न त्याला, हा आर्य-धर्म माझा ॥७॥

या आदि-अंत नाही, हा सर्व काळ राही ।

श्रृतिसंमती निमाला, हा आर्य-धर्म माझा ॥८॥

नांदो सदा सुखाने, जयमाळ घालुनीया ।

भगवे निशानवाला, हा आर्य-धर्म माझा ॥९॥

सेवेस चित्त लागो, तुकड्याहि आस वाही ।

पुरवो प्रभू ! प्रणाला, हा आर्य-धर्म माझा ॥१०॥

भजन - १५२

सत्संगि चित्त लावी, विसरू नको नरा रे ! ।

व्यसनास त्यागुनीया, सत्संग साध जा रे ! ॥धृ॥

कोणि न येति साथी, जग सर्व हे फुकाचे ।

गुरु-संत मार्ग दावी, घे बोध निर्मळा रे ! ॥१॥

सुत-दार चालतीचे, पडतीस येति मागे ।

कवडी न देति कोणी, मग रामची सखा रे ! ॥२॥

हा देह नष्ट वेड्या ! टाकोनि जाय जीवा ।

मग सांग काय नेशी ? अपुल्यासवे गड्या रे ! ॥३॥

तुकड्या म्हणे समज हे, गुरुच्या कृपाप्रसादे ।

हो साक्षि या जगाचा, तरि मुक्त होशि बा रे ! ॥४॥

भजन - १५३

शिव भूपतीस माझा, सांगा निरोप जा जा ॥धृ॥

महाराष्ट्र धैर्यशाली, करवा पुन्हा विशाली ।

तुमची प्रथा बुडाली, या या पुन्हा समाजा ॥१॥

तरवार ती भवानी, नेली दुजे लुटोनी ।

अडवावया न कोणी, धावोनि घ्या तिला जा ॥२॥

भगवे निशाण तुमचे, जाते कि काय गमते ।

बघवे न ते अम्हाते, ताटस्थ त्यासि राजा ॥३॥

विरवृत्ति नष्ट झाली, भेकाड वृत्ति आली ।

क्षत्रियता निमाली, अति बोलकाचि वाजा ॥४॥

तुकड्या म्हणे हि वाणी, कैलास भेदवोनी ।

जागोनि शूलपाणी, धाडो तुम्हास काजा ॥५॥

भजन - १५४

प्रभुची सखा जगाचा, मग अन्य कोणि नाही ।

तारील तोच आम्हा, भव-सिंधुच्या प्रवाही ॥धृ॥

प्रल्हाद बाळ कष्टी, हरिनाम नित्य घेता ।

प्रभु धावुनि तयासी, उचलोनि हाति घेई ॥१॥

ध्रुव हट्ट हा धरूनी, करि काननी तपस्या ।

प्रभु भेट दे तयासी, देतात ग्रंथ ग्वाही ॥२॥

अति दुःख द्रौपदीसी, त्या कौरवी सभेसी ।

हरि वस्त्र देइ लाखो, पुरवीत याचना ही ॥३॥

तुकड्या म्हणे गड्या रे ! विसरू नका तयाला ।

ध्याता तया पदासी, प्रभु सौख्य दे सदाही ॥४॥

भजन - १५५

मन हे चकोर अमुचे, तू चंद्र भाविकाचा ॥धृ॥

तव बोध वृत्तिला हो, मन हे तुलाच पाहो ।

मुख नाम-गुण गावो, हा प्रेम या जिवाचा ॥१॥

नच लालसा कुणाची, राज्यादिका धनाची ।

एक आस दर्शनाची, हा नेम या मनाचा ॥२॥

नेत्री तुला पहावे, पाहतेपणी रहावे ।

तुकड्याची हाक घ्या ही, हा भाव अंतरीचा ॥३॥

N/A

References : N/A
Last Updated : October 02, 2008

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP