साधारण [sādhāraṇa] a. a. (-णा or
-णी f. f.)
Common (to two or more), joint; साधारणोऽयं प्रणयः
[Ś.3;] साधारणो भूषणभूष्यभावः
[Ku.1.42;] [R.16.5;] [V.2.16.] Ordinary, common; साधारणी न खलु बाधा भवस्य
[Aśvad.1.] General, universal; यत्सप्तान्नानि मेधया तपसाजनयत् पिता । एकमस्य साधारणम्
[Bri. Up.1.5.1.] Mingled, mixed with, in common with; उत्कण्ठासाधारणं परितोषमनुभवामि
[Ś.4;] वीज्यते स हि संसुप्तः श्वाससाधारणानिलैः
[Ku.2.42.] Equal, similar, like.
(In logic) Belonging to more than one instance alleged, one of the three divisions of the fallacy called अनैकान्तिक q. v.
Occupying a middle position, mean.
णम् A common or general rule, a rule or precept generally applicable.
A generic property. -Comp.
-देशः a wild marshy country.
-धनम् joint property,
धर्मः a common or universal duty; (अहिंसा सत्यमस्तेयं शौचमन्द्रियनिग्रहः । दमः क्षमार्जवं दानं धर्मं साधारणं विदुः ॥).
the common duty of procreation; (प्रजनार्थं स्त्रियः सृष्टाः संतानार्थं च मानवाः । तस्मात् साधारणो धर्मः श्रुतौ पत्न्या सहोदितः ॥).
पक्षः common party.
the mean.
-स्त्री a common woman, harlot, prostitute.