तव भक्तीविण कांही नको मज । हेंच देई मज श्रीहरीरे ।
हृदयीं भक्ति प्रेमपुरामधे । वृत्ती विरुनी जावोरे ॥धृ॥
विषयाची ती विस्मृती पडो । तव स्वरुपीं वृत्ती बुडोरे ।
बाहेर येतां नामस्मरणीं । अखंड वृत्ती ही जडोरे । तव भक्तीविण० ॥१॥
जिकडे तिकडे आस्ती भाती । म्हणुनी वृत्ती विवरोरे ।
नामरुप हें मिथ्या करुनी । स्वानंदांत वृत्ती मुरोरे । तव भक्तीविण० ॥२॥
दृष्य भासा स्पर्श होतां । प्रेमालिंगन नित्य घडोरे ।
विश्वरुप हें सर्व जाणुनी । ऐक्य भाव हा जडोरे । तव भक्तीविण० ॥३॥
सोहं शद्बें नाद ब्रह्मीं । वृत्ती रंगुन गुंगोरे ।
बाहेर येतां वैखरी नांदे । तालसुरामधे ढोलोरे । तव भक्तीविण० ॥४॥
अहंब्रम्हास्मी रसस्वाद हा । वृत्तीला गोड लागोरे ।
वारी म्हणे वृत्ती बाहेर येतां । विसर पडो देहबुद्धीचारे । तव भक्तीविण० ॥५॥