वोव्या
इंद्रादिक तेह हूप । धरूनि आले नळरूप ।
सभे बैसले अमूप । जेथे भूप शोभती ॥२३२॥
आला नळही भूपाळ । कीर्तिरूपे जो विशाळ ।
तदा दमयंती वेल्हाळ । सखियांसी बोलते ॥२३३॥
पद
नळराजहिरा वरिला । सखे म्यां तोचि मनी धरिला ॥धृ०॥
कुलिशास धरी बलशासन तो, वळशासच हेतु दिसे ॥
जलशास महाजलशालि, शिखावल शांत कसा विलसे? ।
कलशोद्भवशोभि दिशाधिपतीस वशायित चित्त नसे ।
कलशाब्धिगभीर विशाल यशा निषधेंद्र खुशाल करोनि वसे ॥१॥
वरचेल नृपांस करोनि कृपा, वरचेल दिले फिरुनी ।
वितराच; भली चतुराई करा, उतराइ तेणे करुनी ।
अहिराजहि राजसभेत विराजत त्या पय पाजवुनी ।
असुराळि, सुराळि निराळि, निरोपि, तियेसहि राजउनी ॥२॥
अरविंदविलोचन कुंदरदद्युति मंदरसा धीर जो ।
गुणमंदिर जो शरदिंदुसमान नवमन्मथसुंदर जो ।
श्रितवृंद जया हरिचंदन मानित गतिजित-सिधुर जो ।
रघुनंदन पंडित वंदित ज्यास वळित्रय-बंधुर-कंधर जो ॥२३४॥
वोवी
ऐसे बोलोनि सुंदरी । बैसे शिबिके-भीतरी ॥
आली राजसभांतरी । बरोबरी शारदा ॥२३५॥
मालिनी
विमलतर तदंगी ते सभालोक सारे ।
अनुफलति कराया काय तेथेच थारे ? ॥
फलित-जन तनू ही फारसा भार जाला ।
तरि धरि चपला हे उत्तरीयांबराला ॥२३६॥
वोवी
बोले शारदा तिजला । ऐक राजांच्या नामांला ॥
मना येईल तयाला । माळ घाली सुंदरी ॥२३७॥
शा०वि०
हा राजा ऋतुपर्ण-नाम धरिता हारावली कंधरी ।
हा राहे शरयू-समीप नगरी हा राजसे आदरी ॥
हा राजीव-सुह्रत्कुलांबुधिशशी; फारा जनाचा पहा ।
थारा हाच, धरी रिपूंसि परते सारावया चाप हा ॥२३८॥
वसंत तिलका
येणेपरीच बहु भूप निवेदिजेले । ईच्या मनासच न येत उगेच ठेले ॥
जेथे वळी धरुनि पंचनळी बसे ते । तेथे विरंचितनयेसमवेत येते ॥२३९॥
वोवी
बोले शारदा वचन । "येथे बाई सावधान ॥
बरे घालूनिया मन । वरलाभे सुखी हो ॥२४०॥