प्रकाशित कविता - देव्हारे

[ओवी, छन्द देवद्वार]

तेहतीस कोटी, देव या देशांत
भक्त का अनाथ, दीनवाणी ? १

स्थळोस्थळीं येथे, असूनी देऊळें
मानवांचीं कुळें, निराश्रित ? २

देवांचे शृङगार, होती अन्नकोट;
कष्टाळूंचें पोट, न भरावें ? ३

रत्नसोनियांचे, देवारी भार,
नागवावे पार, कष्टकरी ? ४

देवच न राहे, पतितपावन,
शुद्धार कवण, करणार ? ५

देवांना भडिगती होती ते समर्थ,
दीनतेची शर्थ, भगतांच्या, ६

देवांवरी भार, कासया टाकावा ?
स्वत:च आखावा मार्ग आता. ७

नको देव ! व्हा हो, नर नारायण
राष्ट्रपरायण, करणीने. ८

२४ एप्रिल १९३५