पूर्वभागः - अध्यायः ७३

सूत उवाच ॥
गते महेश्वरे देवे दग्ध्वा च त्रिपुरं क्षणात् ॥
सदस्याह सुरेंद्राणां भगवान्पद्मसंभवः ॥१॥

पितामह उवाच ॥
संत्यज्य देव देवेशं लिंगमूर्ति महेश्वरम् ॥
तारपौत्रो महातेजास्तारकस्य सुतो बली ॥२॥

तारकाक्षोपि दितिजः कमलाक्षश्च वीर्यवान् ॥
विद्युन्माली च दैत्येशः अन्ये चापि सबांधवाः ॥३॥

त्यक्त्वा देवं महादेवं मायया च हरेः प्रभोः ॥
सर्वे विनष्टाः प्रध्वस्ताः स्वपुरैः पुरसंभवैः ॥४॥

तस्मात्सदा पूजनीयो लिंगमूर्तिः सदाशिवः ॥
यावत्पूजा सुरेशानां तावदेव स्थितिर्यतः ॥५॥

पूजनीयः शिवो नित्यं श्रद्धया देवपुंगवैः ॥
सर्वलिंगमयो लोकः सर्वं लिंगे प्रतिष्ठितम् ॥६॥

तस्मात्संपूजयेल्लिंगं य इच्छेत्सिद्धिमात्मनः ॥
सर्वे लिंगार्चनादेव देवा दैत्याश्च दानवाः ॥७॥

यक्षा विद्याधराः सिद्धा राक्षसाः पिशिताशनाः ॥
पितरो मुनयश्चापि पिशाचाः किन्नरादयः ॥८॥

अर्चयित्वा लिंगमूर्ति संसिद्धा नात्र संशयः ॥
तस्माल्लिंगं यजेन्नित्यं येन केनापि वा सुराः ॥९॥

पशवश्च वयं तस्य देवदेवस्य धीमतः ॥
पशुत्वं च परित्यज्य कृत्वा पाशुपतं ततः ॥१०॥

पूजनीयो महादेवो लिंगमूर्तिः सनातनः ॥
विशोध्य चैव भूतानि पंचभिः प्रणवैः समम् ॥११॥

प्राणायामैः समायुक्तैः पंचभिः सुरपुंगवाः ॥
चतुर्भिः प्रणवैश्चैव प्राणायामपरायणैः ॥१२॥

त्रिभिश्च प्रणवैर्देवाः प्राणायामैस्तथाविधैः ॥
द्विधा न्यस्य तथोंकारं प्राणायामपरायणः ॥१३॥

ततश्चोंकारमुच्चार्य प्राणापानौ नियम्य च ॥
ज्ञानामृतेन सर्वांगान्यापूर्य प्रणवेन च ॥१४॥

गुणत्रयं चतुर्धाख्यमहंकारं च सुव्रताः ॥
तन्मात्राणि च भूतानि तथा बुद्धींद्रियाणि च ॥१५॥

कर्मेंद्रियाणि संशोध्य पुरुषं युगलं तथा ॥
चिदात्मानं तनुं कृत्वा चाग्निर्भस्मेति संस्पृशेत् ॥१६॥

वायुर्भस्मेति च व्योम तथांभो पृथिवी तथा ॥
त्रियायुषं त्रिसंध्यं च धूलयेद्भसितेन यः ॥१७॥

स योगी सर्वतत्त्वज्ञो व्रतं पाशुपतं त्विदम् ॥
भवेन पाशमोक्षार्थं कथितं देवसत्तमाः ॥१८॥

एवं पाशुपतं कृत्वा संपूज्य परमेश्वरम् ॥
लिंगे पुरा मया दृष्टे विष्णुना च महात्मना ॥१९॥

पशवो नैव जायंते वर्षमात्रेण देवताः ॥
अस्माभिः सर्वकार्याणां देवमभ्यर्च्य यत्नतः ॥२०॥

बाह्ये चाभ्यंतरे चैव मन्ये कर्तव्यमीश्वरम् ॥
प्रतिज्ञा मम विष्णोश्च दिव्यैषा सुरसत्तमाः ॥२१॥

मुनीनां च न संदेहस्तस्मात्संपूजयेच्छिवम् ॥
सा हानिस्तन्महच्छिद्रं स मोहः सा च मूकता ॥२२॥

यत्क्षणं वा मुहूर्तं वा शिवमेकं न चिंतयेत् ॥
भवभक्तिपरा ये च भवप्रणतचेतसः ॥२३॥

भवसंस्मरणोद्युक्ता न ते दुःखस्य भाजनम् ॥
भवनानि मनोज्ञानि दिव्यमाभरणं स्त्रियः ॥२४॥

धनं वा तुष्टिपर्यंतं शिवपूजाविधेः फलम् ॥
ये वांछंति महाभोगान् राज्यं च त्रिदशालये ॥

तेऽर्चयंतु सदा कालं लिंगमूर्तिं महेश्वरम् ॥२५॥
हत्वा भित्त्वा च भूतानि दग्ध्वा सर्वमिदं जगत् ॥२६॥

यजेदेकं विरूपाक्षं न पापैः स प्रलिप्यते ॥
शैलं लिंगं मदीयं हि सर्वदेवनमस्कृतम् ॥२७॥

इत्युक्त्वा पूर्वमभ्यर्च्य रुद्रं त्रिभुवनेश्वरम् ॥
तुष्टाव वाग्भिरिष्टाभि र्देवदेवं त्रियंबकम् ॥२८॥

तदाप्रभृति शक्राद्याः पूजयामासुरीश्वरम् ॥
साक्षात्पाशुपतं कृत्वा भस्मोद्धूलितविग्रहाः ॥२९॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे पूर्वभागे ब्रह्मप्रोक्तलिंगार्चनविधिर्नाम त्रिसप्ततितमोध्यायः ॥७३॥