पूर्वभागः - अध्यायः ३३

नंद्युवाच ॥
ततस्तुतोष भगवानननुगृह्य महेश्वरः ॥
स्तुतिं श्रुत्वा स्तुतस्तेषामिदं वचनमब्रवीत् ॥१॥

यः पठेच्छृणुयाद्वापि युष्माभिः कीर्तितं स्तवम् ॥
श्रावयेद्वा द्विजान्विप्रो गाणपत्यमवाप्नुयात् ॥२॥

वक्ष्यामि वो हितं पुण्यं भक्तानां मुनिपुंगवाः ॥
स्त्रीलिंगमखिलं देवी प्रकृतिर्मम देहजा ॥३॥

पुँल्लिंगं पुरुषो विप्रा मम देहसमुद्भवः ॥
उभाभ्यामेव वै सृष्टिर्मम विप्रा न संशयः ॥४॥

न निंदेद्यतिनं तस्माद्दिग्वाससमनुत्तमम् ॥
बालोन्मत्तविचेष्टं तु मत्परं ब्रह्मावादिनम् ॥५॥

ये हि मां भस्मनिरता भस्मना दग्धकिल्बिषाः ॥
यथोक्तकारिणो दांता विप्रा ध्यानपरायणाः ॥६॥

महादेवपरा नित्यं चरंतो ह्यूर्ध्वरेतसः ॥
अर्चयंति महादेवं वाङ्मनः कायसंयताः ॥७॥

रुद्रलोकमनुप्राप्य न निवर्तंति ते पुनः ॥
तस्मादेतद्व्रतं दिव्यमव्यक्तं व्यक्तलिंगिनः ॥८॥

भस्मव्रताश्च मुंडाश्च व्रतिनो विश्वरूपिणः ॥
न तान्परिवदेद्विद्वान्न चैतान्नाभिलंघयेत् ॥९॥

न हसेन्नाप्रियं ब्रूयादमुत्रेह हितार्थवान् ॥
यस्ता न्निंदति मूढात्मा महादेवं स निंदति ॥१०॥

यस्त्वेतान्पूजयोन्नित्यं स पूजयति शंकरम् ॥
एवमेष महादेवो लोकानां हितकाम्यया ॥११॥

युगेयुगे महायोगी क्रीडते भस्मगुण्ठितः ॥
एवं चरत भद्रं वस्ततः सिद्धिमवाप्स्यथ ॥१२॥

अतुलमिह महाभयप्रणाशहेतुं शिवकथितं परमं पदं विदित्वा ॥
व्यापगतभवलोभमोहचित्ताः प्रणिपतिताः सहसा शिरोभिरुग्रम् ॥१३॥

ततः प्रमुदिता विप्राः श्रुत्वेवं कथितं तदा ॥
गंधोदकैः सुशुद्धैश्च कुशपुष्पविमिश्रितैः ॥१४॥

स्नापयंति महाकुंभैरद्भिरेव महेश्वरम् ॥
गायंति विविधैर्गुह्यैर्हुकारैश्चापि सुस्वरैः ॥१५॥

नमो देवाधि देवाय महादेवाय वै नमः ॥
अर्धनारीशरीराय सांख्ययोगप्रवर्तिने ॥१६॥

मेघवाहनकृष्णाय गजचर्मनिवासिने ॥
कृष्णाजिनोत्तरीयाय व्याल यज्ञोपवीतिने ॥१७॥

सुरचितसुविचित्रकुंडलाय सुरचितमाल्यविभूषणाय तुभ्यम् ॥
मृगपतिवरचर्मवाससे च प्रथितयशसे नमोऽस्तु शंकराय ॥१८॥

ततस्तान्स मुनीन्प्रीतः प्रत्युवाच महेश्वरः ॥
प्रीतोस्मि तपसा युष्मान्वरं वृणुत सुव्रताः ॥१९॥

ततस्ते मुनयः सर्वे प्रणिपत्य महेश्वरम् ॥
भृग्वंगिरा वसिष्ठश्च विश्वामित्रस्तथैव च ॥२०॥

गौतमोऽत्रिः सुकेशश्च पुलस्त्यः पुलहः क्रतुः ॥
मरीचिः कश्यपः कण्वः संवर्तश्च महातपाः ॥२१॥

ते प्रणम्य महादेवमिदं वचनमब्रुवन् ॥
भस्मस्नानं च नग्नत्वं वामत्वं प्रतिलोमता ॥२२॥

सेव्यासेव्यत्वमेवं च ह्येतदिच्छाम वेदितुम् ॥
ततस्तेषां वचः श्रुत्वा भगवान्परमेश्वरः ॥२३॥

सस्मितं प्राह संप्रेक्ष्य सर्वान्मुनिवरांस्तदा ॥२४॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे पूर्वबागे ऋषिवाक्यंनाम त्रयस्त्रिंशोऽध्यायः ॥३३॥