पूर्वभागः - अध्यायः १३

सूत उवाच ॥
एकत्रिंशत्तमः कल्पः पीतवासा इति स्मृतः ॥
ब्रह्म यत्र महाभागः पीतवासा बभूव ह ॥१॥

ध्यायतः पुत्रकामस्य ब्रह्मणः परमेष्ठिनः ॥
प्रादुर्भूतो महातेजाः कुमारः पीतवस्त्रधृक् ॥२॥

पीतगंधानुलिप्तांगः पीतमाल्यांबरो युवा ॥
हेमयज्ञोपवीतश्च पीतोष्णीषो महाभुजः ॥३॥

तं दृष्ट्वा ध्यानसंयुक्तो ब्रह्मा लोकमहेश्वरम् ॥
मनसा लोकधातारं प्रपेदे शरणं विभुम् ॥४॥

ततो ध्यानगतस्तत्र ब्रह्मा माहेश्वरीं वराम् ॥
गां विश्वरूपां ददृशे महेश्वरमुखाच्च्युताम् ॥५॥

चतुष्पदां चतुर्वक्त्रां चतुर्हस्तां चतुःस्तनीम् ॥
चतुर्नेत्रां चतुःश्रृंगीं चतुर्दंष्ट्रां चतुर्मखीम् ॥६॥

द्वात्रिंशद्गुणसंयुक्तामीश्वरीं सर्वतोमुखाम् ॥
स तां दृष्ट्वा महातेजा महादेवीं महेश्वरीम् ॥७॥

पुनराह महादेवः सर्वदेवनमस्कृतः ॥
मतीः स्मृतिर्बुद्धिरिति गायमानः पुनः पुनः ॥८॥

एह्येहीति महादेवी सातिष्ठत्प्रांजलिर्विभुम् ॥
विश्वमावृत्य योगेन जगत्सर्वं वशीकुरु ॥९॥

अथ तामाह देवेशो रुद्राणी त्वं भविष्यसि ॥
ब्राह्मणानां हितार्थाय परमार्थाय भविष्यसि ॥१०॥

तथैनां पुत्रकामस्य ध्यायतः परमेष्ठिनः ॥
प्रददौ देवदेवेशः चतुष्पादां जगद्गुरुः ॥११॥

ततस्तां ध्यानयोगेन विदित्वा परमेश्वरीम् ॥
ब्रह्मा लोकगुरोः सोथ प्रतिपेदे महेश्वरीम् ॥१२॥

गायत्रीं तु ततो रौद्रीं ध्यात्वा ब्रह्मानुयंत्रितः ॥
इत्येतां वैदीकीं विद्यां रौद्रीं गायत्रिमीरिताम् ॥१३॥

जपित्वा तु महादेवीं ब्रह्मा लोकनमस्कृताम् ॥
प्रपन्नस्तु महादेवं ध्यानयुक्तेन चेतसा ॥१४॥

ततस्तस्य महादेवो दिव्ययोगं बहुश्रुतम् ॥
ऐश्वर्यं ज्ञानसंपत्तिं वैराग्यं च ददौ प्रभुः ॥१५॥

ततोस्य पार्श्वतो दिव्याः प्रदुर्भूताः कुमारकाः ॥
पीतमाल्यांबरधराः पीतस्रगनुलेपनाः ॥१६॥

पीताभोष्णीषशिरसः पीतास्याः पीतमूर्धजाः ॥
ततो वर्षसहस्रांत उषित्वा विमलौजसः ॥१७॥

योगात्मानस्तपोह्लादाः ब्राह्मणानां हितैषिणः ॥
धर्मयोगबलोपेता मुनीनां दीर्घसत्त्रणाम् ॥१८॥

उपदिश्य महायोगं प्रविष्टास्ते महेश्वरम् ॥
एवमेतेन विधिना ये प्रपन्ना महेश्वरम् ॥१९॥

अन्येपि नियतात्मानो ध्यानयुक्ता जितेंद्रियाः ॥
ते सर्वे पापमुत्सृज्य विमला ब्रह्मवर्चसः ॥२०॥

प्रविशन्ति महादेवं रुद्रं ते त्वपुनर्भवाः ॥२१॥

इति श्रीलिङ्गमहापुराणे पूर्वभागे तत्पुरुषमाहात्म्यं नाम त्रयोदशोध्यायः ॥१३॥